Πέμπτη 22 Απριλίου 2010
Ο πατέρας μπορεί να προλάβει το «πρόωρο» κάπνισμα των παιδιών
Βρετανοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι γονείς και εν προκειμένω ο πατέρας μπορεί με τη στάση του να οδηγήσει τα παιδιά του στο να μην αρχίσουν το κάπνισμα σε εφηβική ηλικία. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ που πραγματοποίησαν σχετική έρευνα αναφέρουν ότι τα παιδιά που συζητούν άνετα και συχνά με τον πατέρα τους για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν δεν ξεκινούν νωρίς το κάπνισμα.Η έρευνα διήρκεσε τρία χρόνια και σε αυτήν πήραν μέρος 3.500 παιδιά ηλικίας 11-15 ετών τα οποία όταν ξεκίνησε η έρευνα δεν είχαν καπνίσει ποτέ. Οι ερευνητές παρακολουθούσαν τη σχέση που είχαν τα παιδιά με τον πατέρα τους, κάθε πότε συζητούσαν καθώς και το αντικείμενο των συζητήσεων. Οταν ολοκληρώθηκε η έρευνα, οι ερευνητές είδαν ποια παιδιά είχαν αρχίσει το κάπνισμα, ποια όχι και το είδος των σχέσεων που εί χαν αναπτύξει με τον πατέρα τους, αλλά και την οικογενειακή κατάσταση γενικότερα, αν και πότε γευματίζουν όλοι μαζί κ.ά.Διαπίστωσαν ότι η στενή σχέση του παιδιού με τον πατέρα και οι συζητήσεις μαζί του για όσα σοβαρά θέματα το απασχολούν, αποτελεί τον πλέον καθοριστικό παράγοντα στο να αποφύγει το παιδί να ξεκινήσει το κάπνισμα σε νεαρή ηλικία. Το επίπεδο της σχέσης με τη μητέρα (ακόμη και αν αυτή είναι πολύ καλή) όσο και το υγιές οικογενειακό περιβάλλον (να τρώνε όλοι μαζί συχνά κτλ.) δεν φαίνεται να παίζει ουσιαστικό ρόλο όσον αφορά το κάπνισμα.
Οι ερευνητές επισημαίνουν, βέβαια, ότι οι καλές σχέσεις με τη μητέρα και το υγιές οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να μην επηρεάζουν το κάπνισμα αλλά έχουν ρόλο σε όλες τις υπόλοιπες παραμέτρους της ζωής του παιδιού και καθορίζουν την ψυχική κατάσταση και συμπεριφορά του.
Ανακτήθηκε από http://sciencearchives.wordpress.com
Η Πραγματική έννοια των λέξεων σε εικόνες..
Αγάπη...
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
«Ζωή δεν είναι να περιμένεις να σταματήσει η βροχή.Είναι να μάθεις να χορεύεις κάτω από τη βροχή!»
Ανακτήθηκε από http://nefeloma.blogspot.com
ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΔΟΧΕΙΟ
[vodpod id=Groupvideo.5435013&w=425&h=350&fv=%26rel%3D0%26border%3D0%26]
more about "ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΔΟΧΕΙΟ", posted with vodpod
7 τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς που σας κάνουν κακό
Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου επηρεάζει με πολλούς τρόπους τη ζωή του. Η ιδιοσυγκρασία μπορεί να έχει επιδράσεις ακόμη και στη σωματική υγεία του.
«Το γεγονός ότι η συμπεριφορά ή η προσωπικότητα αποτελούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία, είναι κάτι που έχει διαπιστωθεί εδώ και πολύ καιρό. Ωστόσο είμαστε πλέον σε θέση να γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα για το βαθμό επιρροής τους», σημειώνει ο Stephen Boyle από το Duke University Medical Center στη Βόρεια Καρολίνα.
Από τον κυνικό τρόπο σκέψης μέχρι την έλλειψη αυτοελέγχου και την τάση για κατάθλιψη, οι ψυχικοί παράγοντες συνδέονται τελικά με τη σωματική υγεία.
1-Κυνισμός
Οι κυνικοί, οι άνθρωποι δηλαδή που έχουν την τάση να είναι καχύποπτοι και δύσπιστοι με τους άλλους, ουσιαστικά έχουν το χαρακτηριστικό γνώρισμα, που οι επιστήμονες αναφέρουν ως εχθρότητα, και θεωρείται παράγοντας κινδύνου για καρδιοπάθεια. «Δεν πρόκειται απαραίτητα για θερμοκέφαλα άτομα, αλλά για ανθρώπους που είναι πιο πιθανό να διαβάζουν στη συμπεριφορά των άλλων κάποια εχθρική δύναμη», αναφέρει ο Stephen Boyle.
Σε μια μελέτη, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 300 βετεράνοι του Βιετνάμ, που ήταν υγιείς κατά την έναρξη της μελέτης, διαπιστώθηκε ότι εκείνοι που είχαν μεγαλύτερη εχθρότητα είχαν περίπου 25% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιακές παθήσεις.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα εχθρικά άτομα ίσως έχουν περισσότερο άγχος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει αύξηση μιας πρωτεΐνης του ανοσοποιητικού συστήματος, που ονομάζεται C3 και έχει συνδεθεί με διάφορες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη. Στην πραγματικότητα, οι συμμετέχοντες με την υψηλότερη βαθμολογία εχθρότητας παρουσίασαν αύξηση σε αυτές τις πρωτεΐνες, ενώ όσοι δεν είχαν εχθρική διάθεση, δεν παρουσίασαν τέτοια αύξηση.
2-Αίσθηση ότι δεν έχετε σκοπό
Αν έχετε την αίσθηση ότι δεν έχετε κάποιο σκοπό, η ζωή σας μοιάζει να μην έχει νόημα. Μελέτη, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 1.200 ηλικιωμένοι, που δεν είχαν άνοια στην αρχή της μελέτης, διαπίστωσε ότι εκείνοι, που δήλωσαν ότι είχαν κάποιον υψηλό στόχο στη ζωή τους, είχαν περίπου τις μισές πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της μελέτης, η οποία διήρκεσε πέντε έτη.
"Τα άτομα με υψηλούς στόχους βρίσκουν νόημα στα γεγονότα της ζωής τους και συνήθως συμμετέχουν σε δραστηριότητες που θεωρούν σημαντικές», αναφέρει η ερευνήτρια PatriciaBoyle από το Κέντρο της νόσου του Αλτσχάιμερ στο Σικάγο.
Κάποιες άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα που θέτουν στόχους μπορούν να έχουν διαφορετικά επίπεδα ορμονών του στρες και πιο γερή καρδιά και ανοσοποιητικό σύστημα, αν και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθούν αυτοί οι βιολογικοί μηχανισμοί.
Και βέβαια ισχύει και το αντίθετο: «Τα ευρήματα από τη μελέτη μας αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι που δε θέτουν πλέον στόχους και δεν εργάζονται για την επίτευξη των στόχων τους ή δεν απολαμβάνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες είναι αυτοί που έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας», τονίζει ο Stephen Boyle.
3-Νευρωτική συμπεριφορά
Οι άνθρωποι που είναι νευρωτικοί , δηλαδή έχουν την τάση να ανησυχούν και να αγωνιούν συνεχώς και σε υπερβολικό βαθμό, πεθαίνουν νωρίτερα από τους υπόλοιπους. Πρόσφατη μελέτη, στην οποία οι ερευνητές παρακολούθησαν 1.800 άτομα για μια περίοδο 30 χρόνων, έδειξε ότι αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι οι νευρωτικοί είναι πολύ πιθανό να καπνίζουν.
«Ίσως με ένα τσιγάρο αντιμετωπίζουν πιο εύκολα το άγχος», δηλώνει ο ερευνητής DanielMroczek από το Πανεπιστήμιο Purdue στην Ιντιάνα, προσθέτοντας όμως ότι μια τέτοια βραχυπρόθεσμη ανακούφιση μάλλον δεν αξίζει τον κόπο, αν έχει τη δύναμη να σας σκοτώσει.
4-Έλλειψη αυτοελέγχου
Αργήσατε στο ραντεβού σας; Δεν μπορείτε να κρατήσετε το γραφείο σας οργανωμένο; Δεν έχετε αυτοέλεγχο; Αυτά τα φαινομενικά «αθώα» ελαττώματα θα μπορούσαν να κάνουν κακό στην υγεία σας.
Περισσότερες από 20 μελέτες αποκάλυψαν ότι όσοι είναι ευσυνείδητοι, οργανωμένοι και διαθέτουν αυτοπειθαρχία, ζουν από 2 έως 4 χρόνια περισσότερο από τους παρορμητικούς και τους ανοργάνωτους.
Ο ερευνητής Howard S. Friedman από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια εξηγεί ότι η μακροζωία μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στο γεγονός ότι τα ευσυνείδητα άτομα είναι λιγότερο πιθανό να καπνίζουν ή να πίνουν υπερβολικά και περισσότερο πιθανό να ζήσουν μια πιο σταθερή και λιγότερο αγχωτική ζωή.
5-Άγχος και αγωνία
Ο πανικός μπορεί να θέσει σε δοκιμασία τα νεύρα σας. Σε σύγκριση με το εξαιρετικά ανυπόμονα και αγχώδη άτομα, όσοι έχουν μια πιο ώριμη και κοινωνική συμπεριφορά έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια και άλλες ασθένειες. Αυτό προκύπτει από μελέτη διάρκειας 5 ετών, που έγινε σε περισσότερους από 500 ηλικιωμένους. Σύμφωνα με την έρευνα ο κίνδυνος άνοιας ήταν 50% χαμηλότερος για τους συμμετέχοντες που ήταν ήρεμοι σε σύγκριση με εκείνους που ήταν επιρρεπείς στην ανησυχία και την αγωνία.
6-Μελαγχολία και κατάπτωση
Το να είναι κάνεις καταθλιπτικός δεν επηρεάζει αρνητικά μόνο την κοινωνική του ζωή αλλά και τη σωματική του υγεία.
Μελέτη, που έγινε σε περισσότερους από 180 ασθενείς που έπασχαν από περιφερική αρτηριακή νόσο (συσσώρευση πλακών στις αρτηρίες), έδειξε ότι οι συμμετέχοντες με τη λεγόμενη τύπου D προσωπικότητα, είχαν αυξημένες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα από τους άλλους ανθρώπους. Τα άτομα με τύπο D έχουν την τάση να αναπτύσσουν αρνητικά συναισθήματα και επιπλέον να κρατάνε μέσα τους αυτά τα συναισθήματα.
7-Στρες
Ό, τι τύπος κι αν είστε, μην αφήσετε αυτή τη λίστα να σας ανησυχήσει! Η έρευνα δείχνει ότι η παρατεταμένη πίεση μπορεί να είναι θανατηφόρα ενώ ειδικά το στρες στο χώρο εργασίας μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες καρδιακής νόσου, ιού της γρίπης, μεταβολικού συνδρόμου και υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Μελέτη, που έγινε σε 700 Ισραηλινούς εργαζόμενους, διαπίστωσε ότι εκείνοι που δεν μπορούσαν να διαχειριστούν το εργασιακό στρες είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2.
Ακόμη και η προαγωγή στην εργασία μπορεί να ενισχύσει το εισόδημά σας, όμως την ίδια στιγμή θα σας αγχώσει. Βρετανοί ερευνητές διαπίστωσαν πρόσφατα ότι όταν οι άνθρωποι πετυχαίνουν την πολυπόθητη προαγωγή, υφίστανται κατά μέσο όρο περίπου 10% περισσότερη πνευματική ένταση και επιπλέον είναι λιγότερο πιθανό να βρουν χρόνο για να πάνε στο γιατρό.
Ανακτήθηκε από http://georgelaios.blogspot.com
Σταθερή αξία η Ελληνίδα γιαγιά ακόμη και στα... ξένα
Οσοι ταξιδεύουν συχνά τις έχουν συναντήσει σε κάποιο αεροπλάνο. Ο λόγος για τις Ελληνίδες «σούπερ» γιαγιάδες, που δεν διστάζουν να μετακομίσουν για λίγο ή πολύ σε άλλες χώρες, ώστε να στηρίξουν την οικογένεια των παιδιών τους. Καθώς όλο και περισσότεροι Ελληνες μεταναστεύουν για λόγους επαγγελματικούς στο εξωτερικό, αυξάνονται αντίστοιχα και οι μαμάδες που αποφασίζουν όψιμα να αλλάξουν τρόπο κατοικίας και ζωής. «Δεν ξέρω λέξη αγγλικά», μου εξομολογείται μία από αυτές σε μια πτήση Λονδίνο - Αθήνα, η οποία επιστρέφει στην πατρίδα έπειτα από τρίμηνη παραμονή, «συνεννοούμαι με νοήματα». Ωστόσο, δεν τίθεται θέμα άρνησης στις παρακλήσεις των «παιδιών». Η Ελληνίδα μάνα, την οποία εντοπίσαμε σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε κάποιες ασιατικές, αναδεικνύεται σε... διαχρονική αξία. Παρ’ όλο το οργανωμένο σύστημα παιδικών σταθμών και φύλαξης βρεφών των ευρωπαϊκών πόλεων, φαίνεται ότι οι νέοι Ελληνες γονείς προτιμούν τη γιαγιά. Η προσφορά τους, που γίνεται πάντοτε με χαμόγελο, τις διαφοροποιεί από τις συνομήλικές τους στην υπόλοιπη Ευρώπη. «Για εκείνες τρίτη ηλικία σημαίνει ταξίδια και διασκέδαση, τα εγγόνια είναι λίγο-πολύ διακοσμητικά στη ζωή τους».
Η γέννηση του πρώτου εγγονιού σήμανε δέκα χρόνια «ξενιτιάς» στις Βρυξέλλες για την κ. Γεωργία Κομνηνού. «Οταν η κόρη μου έμεινε έγκυος, με ρώτησε αν θα μπορούσε να υπολογίζει στη βοήθειά μου», θυμάται σήμερα η 62χρονη γιαγιά. «Εκλεισα το ανθοπωλείο που είχα στην Αθήνα κι ετοίμασα τα μπογαλάκια μου», περιγράφει. «Προειδοποίησα, όμως, την κόρη μου ότι ο χρόνος που θα αφιέρωνα στην οικογένειά της θα ήταν δέκα χρόνια, από τα πενήντα έως τα εξήντα. Μετά ήθελα να ξεκουραστώ». Η κ. Γεωργία δεν θυμίζει, όμως, παραδοσιακές πεθερές. «Τους ξεκαθάρισα ότι δεν θα μέναμε στο ίδιο σπίτι. Μετά τους πρώτους μήνες, μετακόμισα μόνη μου σε άλλο διαμέρισμα».
Το ένα μωρό ακολούθησε το άλλο και τελικά η κ. Γεωργία βρέθηκε με τρία εγγονάκια στην καρδιά της Ευρώπης. Το ωράριό της, σκληρό, αφού συμπλήρωνε δωδεκάωρο, αλλά η πληρότητα που ένιωθε ήταν μεγάλη. «Πήγαινα τα παιδιά στο νηπιαγωγείο τους, μαγείρευα, έπαιρνα τα παιδιά από το σχολείο και συνεχίζαμε τις απογευματινές δραστηριότητες. Στα υπαίθρια πάρκα γινόμουν κι εγώ παιδί: έπαιζα μαζί τους με τις ώρες». Δωδεκάωρο η γιαγιά, 12ωρο όμως και η μαμά στην εργασία της.
«Πέρασα πολύ όμορφα»
Μη φανταστείτε, ωστόσο, ότι η κ. Γεωργία νιώθει πως «θυσιάστηκε» στον βωμό της οικογένειας. «Πέρασα πολύ όμορφα αυτή τη δεκαετία», λέει με νοσταλγία στην «Κ». «Συνδέθηκα με την ελληνική κοινότητα, όπου διδάχθηκα και γαλλικά, έκανα καινούργιους φίλους, είδα νέους τόπους». Οταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου κι επέστρεψε στην Ελλάδα, έπαθε «κατάθλιψη».Ωστόσο, η κ. Γεωργία ήταν σαν τη μύγα μες στο γάλα. «Ισως η μοναδική γιαγιά σε όλες τις παιδικές χαρές της πόλης», λέει χαριτολογώντας, «τα παιδιά εκεί νομίζεις ότι μεγαλώνουν τελείως μόνα τους».
Στο μακρινό Ντουμπάι για την αγαπημένη της εγγονή και τα δισέγγονά της βρέθηκε για δύο μήνες η κ. Γεσθημανή Αθανασίου από τη Θεσσαλονίκη. «Τη Γεσθημανή τη μεγάλωσα εγώ, όσο οι γονείς της έλειπαν στη Γερμανία», εξηγεί η 79χρονη συνονόματη προγιαγιά. «Τώρα πια δεν είμαι τόσο ακμαία, αλλά υπέκυψα στην επίμονη πρόσκλησή της». Παρ’ όλες τις δυσκολίες –αφού η αποβίβασή της στο αεροπλάνο γινόταν με καροτσάκι λόγω κινητικών προβλημάτων η κ. Γεσθημανή παρέτεινε τη βίζα της, ώστε να μείνει δύο μήνες στο Ντουμπάι. «Πέρασα πολύ όμορφα, με είχαν στα πούπουλα», λέει με συγκίνηση. «Θα ήθελα να ήμουν νεότερη να τους βοηθήσω περισσότερο». Η δραστήρια προγιαγιά ανέλαβε το σιδέρωμα των ρούχων της 4μελούς οικογένειας και πέρασε πολλές δημιουργικές ώρες με τις δισεγγονές της, τεσσάρων και δύο ετών. «Τα παιδιά την αναζητούν συνεχώς», αναφέρει η νεαρή μητέρα, «νοσταλγούν τα παραμύθια που διάβαζαν μαζί».
Πεπειραμένη
Ολη μέρα μαζί, στο Μόναχο
Στο σπίτι της γιαγιάς τα παιδιά μιλούν και διαβάζουν μόνο ελληνικά। «Εχω μεταμορφώσει το σπίτι μου σε ελληνικό σχολείο, θεωρώ χρέος μου να μεταφέρω στις νεότερες γενιές τον ελληνικό πολιτισμό», υπογραμμίζει η 72χρονη γιαγιά - συγγραφέας, που έχει βραβευθεί από τον δήμο του Μονάχου για τα βιβλία και τα θεατρικά της έργα, τα οποία είναι εμπνευσμένα από τη ζωή των Ελλήνων μεταναστών. «Ενα από τα βιβλία μου το έχει εικονογραφήσει η εγγονή μου!», λέει με καμάρι. «Δεν είμαι χαζογιαγιά, αλλά νομίζω ότι από τα έξι μου εγγόνια άλλα μου μοιάζουν εξωτερικά κι άλλα στο ταμπεραμέντο!».
Ανακτήθηκε από http://georgelaios.blogspot.com
Τα ψυχολογικά αίτια της τρομοκρατίας
Αν και η τρομοκρατία αποδίδεται κυρίως σε πολιτικούς, θρησκευτικούς και εθνικιστικούς λόγους, οι κοινωνικοί επιστήμονες από καιρό έχουν διαπιστώσει ότι η ιδεολογία δεν αποτελεί το μοναδικό κίνητρο της αποτρόπαιας πράξης και σίγουρα δεν είναι το σπουδαιότερο. Θα λέγαμε ότι περισσότερο δρα ως απενοχοποιητικό στοιχείο, ως μια πρόφαση για να εξιδανικευτούν τα προσωπικά κίνητρα, που κρύβονται πίσω από όλα αυτά. Η φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα, το ιστορικό βίας σε μια κοινωνία, η αποτυχία των ειρηνευτικών προσπαθειών ή η έλλειψη κοινωνικού διαλόγου, ο ταξικός και φυλετικός διαχωρισμός, τα θρησκευτικά πάθη δεν μπορούν αποκομμένα να ερμηνεύσουν το προφίλ του τρομοκράτη και τις δυνάμεις που τον οδηγούν στο να δράσει περιθωριακά και ενάντια προς μια μια κοινωνική πραγματικότητα. Κάθε ιδεολόγημα θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για μια τρομοκρατική πράξη: το περιβάλλον, τα δικαιώματα των ζώων, ο πόλεμος για το νερό ή τους πόρους, η προάσπιση των μεταναστών. Οι αφορμές μυριάδες και δεν εξηγούν γιατί όλοι οι πολίτες δεν καταφεύγουν στην τρομοκρατία, για να διαδηλώσουν τα αιτήματά τους απέναντι σε ένα ανάλγητο κράτος
Τα μέλη των τρομοκρατικών οργανώσεων αισθάνονται πως ανήκουν σε μια πολιτική, θρησκευτική ή εθνική ελίτ, ότι είναι οι εκλεκτοί που επιλέχθηκαν για να προτάξουν την ιδεολογία τους ως αντίβαρο στην κοινωνική αδικία. Κανείς δε γεννιέται βομβιστής, αλλά σε ένα κρίσιμο αναπτυξιακό στάδιο, κατά το οποίο υπερισχύει η ηθική του καλού ή του κακού, του άσπρου ή μαύρου οι μελλοντικοί τρομοκράτες εγκαθιδρύουν μια περίεργη και επικίνδυνη συλλογιστική: υπάρχει μόνο μια σωστή θεώρηση και πρέπει να την προασπίσουν με κάθε τρόπο, βγάζοντας πολλές φορές την οργή τους για κάθε προσωπική ματαίωση, απώλεια ή απογοήτευση που έζησαν. Ο σκοπός καθαγιάζει τα μέσα. Αν πρέπει κάποιοι αθώοι να χάσουν τη ζωή τους για το γενικό καλό, τότε οι παράπλευρες απώλειες δικαιολογούνται. Οι τρομοκράτες υποσυνείδητα αποκόπτωνται από τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες στις οποίες ανήκουν. Η οικογένεια, το επάγγελμα χάνουν τη σημασία τους και οι σύντροφοι μετατρέπονται σε δεύτερο σπίτι, σε αδέλφια, σε γείτονες, για τα οποία θα έδιναν και τη ζωή τους. Αποκτούν νέο ρόλο και προσωπική ταυτότητα με τη συμμετοχή τους σε μια τέτοια οργάνωση. Η αγάπη για την εσω-ομάδα μετατρέπεται σε μίσος για όσους δεν ανήκουν σε αυτήν, όπως ακριβώς ο τρομοκράτης για ένα πολιτικό σύστημα είναι ο μαχητής της ελευθερίας για ένα άλλο. Ο εαυτός νοηματοδοτείται μέσα από τις αξίες και τις δυναμικές της ομάδας, τις ιεροτελεστίες και την ιεραρχία της, τον ιδιότυπο γλωσσικό κώδικα, τα κοινά μυστικά, που μοιράζονται, τη γνώση ότι κάτω από το μανδύα της καθημερινότητας κρύβουν έναν ήρωα, που μπορεί να επηρεάσει την κοινωνική πορεία, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους πολίτες, που υπακούουν στις προσταγές της εξουσίας.
Οι τρομοκράτες είναι η κορυφή μιας πυραμίδας, που αποτελείται από όσους κατά κάποιο τρόπο συμφωνούν με την ιδεολογία τους. Εξάλλου να θυμάστε ότι οι πεποιθήσεις των τρομοκρατών συμπίπτουν πολλές φορές με αυτές του πολύ κόσμου, μόνο που είναι πιο ακραίες, ως προς την εφαρμογή τους. Όταν οι πολίτες απογοητευθούν από τις αδυναμίες μιας δημοκρατίας, μπορεί θεωρητικά να δουν τους τρομοκράτες ως μια εναλλακτική, ως ένα μηχανισμό εξισορρόπησης της κρατικής εξουσίας. Το μέλος μιας οργάνωσης που είναι ο εκτελεστής εκτονώνει την προσωπική του οργή. Αυτός όμως που σχεδιάζει τη βίαιη πράξη επιδιώκει να προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη ζημιά, να διαπείρει το φόβο, την αμφιβολία, την αβεβαιότητα, τη δυσπιστία στον πολίτη πως το κράτος μπορεί να εγγυηθεί για την ασφάλεια και τη ζωή του. Οι τρομοκράτες επιβάλλουν έναν δυσβάσταχτο και πολυετή φόρο στην κοινωνία, το κόστος των μέτρων περιφρούρησης, τα οποία φροντίζουν με θεαματικά χτυπήματα να διακωμωδούν, διασύρωντας ακόμα περισσότερο την νόμιμα εκλεγμένη εξουσία. Το χειρότερο όμως είναι πως οι μηχανισμοί που αναπτύσσονται στα πλαίσια μιας τρομοκρατικής ενέργειας είναι παρόμοια με αυτά μιας πολεμικής μάχης: Ο τρομοκράτης αποξενώνεται συναισθηματικά από τα αποτελέσματα των πράξεών του, δεν κατανοεί τον πόνο, που προκαλεί, αποκόπτεται από την οδύνη των θυμάτων του. Μοιάζει με τον πιλότο ενός βομβαρδιστικού, που απασχολημένος με τη ρύθμιση των παραμέτρων της ρίψης μιας βόμβας, αγνοεί τον όλεθρο που επιφέρει. Όσο πιο δυναμικά αντιδράσει το σύστημα, τόσο μεγαλύτερη η επιτυχία του τρομοκράτη: Η στοχοποίηση πολιτών, το αστυνομικό κράτος, τα στερεότυπα, οι παρακολουθήσεις, η ένταση της κρατικής βίας αποτελούν την καλύτερη ένδειξη ότι πετυχαίνουν τους σκοπούς τους, ότι γίνονται υπολογίσιμη δύναμη και θεματοφύλακες της κοινωνικής δικαιοσύνης. Το αυταρχικό κράτος τρομοκρατεί και παράγει τρομοκράτες. Οι χειρότεροι αντίπαλοι των τρομοκρατών δεν είναι όσοι βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, μα αυτοί που ιδεολογικά ανήκουν στην ίδια μεριά, αλλά επιλέγουν μη βίαιους τρόπους αντίδρασης και πάλης. Ο πιο αποτελεσματικός εχθρός τους είναι μια πολυσυλλεκτική και ανοιχτή στη διαφορετικότητα δημοκρατία. Οι έφηβοι που αντιμετώπισαν την αστυνομική βία σε μια διαδήλωση συναισθηματικά εμπλέκονται σε μια διαδικασία, που το επίσημο κράτος γίνεται αντιπαθές και οι πολέμιοί του συμπαθείς. Μερικοί από αυτους τους μαθητές θα προσεγγιστούν από μέλη ακτιβιστικών-αντιεξουσιατικών οργανώσεων, στις παρυφές των οποίων μπορεί οι τρομοκράτες να στρατολογούν υποψήφια μέλη. Ο προσυλητισμός μπορεί να γίνει και από έναν ερωτικό σύντροφο ή φίλο. Μετά από μια περίοδο δοκιμασίας κάποιοι από αυτούς θα ενταχθούν επίσημα στην τρομοκρατική οργάνωση και θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς πυρήνες. Γι αυτό πολλοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι τα κίνητρα που εξωθούν κάποιο νέο εκτός κοινωνίας, κάλλιστα μορούν να τον οδηγήσουν στο να γίνει αναχωρητής ή τρομοκράτης
Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής μια εμπεριστατωμένη θεωρία για την προσωπικότητα του τρομοκράτη. Ίσως γιατί η τρομοκρατία ανά ιστορική περίοδο ήταν διαφορετική. Όσες μελέτες διεξήχθησαν δεν βρήκαν κανένα στοιχείο που να διαφοροποιεί την προσωπικότητα του τρομοκράτη από αυτήν των υπολοίπων ανθρώπων. Παλαιότερα, στα πλαίσια της ψυχαναλυτικής θεώρησης πίστευαν ότι ο τρομοκράτης είναι ένας πληγωμένος ναρκισσιστής, ένας μεγαλομανιακός τύπος με επισφαλή αυτοεκτίμηση, με απορριπτικούς ή αυστηρούς, συντηρητικούς γονείς, που αρνείται κάθε κοινωνική πραγματικότητα, η οποία μπορεί να απειλήσει την αυτοεικόνα του. Μέσα του λανθάνει ένα διαχωρισμένο εγώ: από τη μια ένας ανίκανος, αποτυχημένος εαυτός (στο σχολείο, στην εργασία, στις ερωτικές σχέσεις) και από την άλλη ένας εξοργισμένος και απελπισμένος εαυτός, που πραγματώνεται μέσα από την συμμετοχή σε τρομοκρατικές ομάδες. Σε γενικές γραμμές, οι τρομοκράτες πολεμούν είτε για να καταστρέψουν τον κόσμο των γονιών τους είτε για να τον εκδικηθούν για όσες αδικίες οι αγαπημένοι τους υπέστησαν. Υπάρχει ο μύθος ότι οι τρομοκράτες προέρχονται πάντοτε από ευάλωτα στρώματα, που έχουν βιώσει την κοινωνική αδικία. Κι όμως πληθαίνουν οι διαπιστώσεις ότι πολλοί από αυτούς είναι άνθρωποι κοινωνικά προσαρμοσμένοι ή ακόμα και ευκατάστατοι και με φυσιολογική οικογενειακή, επαγγελματική και συναισθηματική ζωή. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που η συγκυρία πυροδότησε την αντικοινωνική συμπεριφορά. Το σίγουρο είναι ότι η ψυχολογία των μελών μιας οργάνωσης είναι διαφορετική από του ηγέτη της. Τα αίτια της ένταξης πολλά: Άλλοτε τα μέλη δεν έχουν καμιά άλλη κοινωνική διέξοδο. Η ανεργία, η χαμηλή μόρφωση, η πενία κάνουν τη βία μονόδρομο. Άλλοτε πάλι οι τρομοκράτες ως έφηβοι συστηματικά καλλιεργούσαν μια αντιεξουσιαστική κουλτούρα, εμπλέκονταν σε τροχαία αδικήματα, ανήκαν σε συμμορίες, φλέρταραν με τα ναρκωτικά, αλλά πάντοτε εμπνέονταν από την πατρική φιγούρα ενός ηγέτη-καθοδηγητή. Μερικοί από αυτούς ήταν υπεβολικά ντροπαλοί, χωρίς διεκδικητικότητα και κάποιοι άλλοι είχαν μεγάλες τεχνικές δεξιότητες, που αργότερα εκμεταλλεύτηκαν στην κατασκευή βομβών. Ο τρομοκράτης σπάνια δρα μόνος του. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, όπως σε αρκετές περιπτώσεις αεροπειρατών, συνήθως πρόκειται για ψυχιατρικές περιπτώσεις με βίαιους, αλκοολικούς γονείς, θρησκόληπτες μητέρες και τραυματική παιδική ηλικία. Συνήθως η άρνηση της κοινωνίας είναι αποτέλεσμα μιας υπέρμετρης ευαισθησίας, ο θυμός αποκύημα κοινωνικής προσβολής ή πόνου. Και σε κάθε περίπτωση αποδέκτης αυτού του θυμού είναι μια κοινωνία-θεατής παρά τα ίδια τα θύματα.
Ανακτήθηκε από http://epapanis.blogspot.com
Πρόβλημα... orthografias
«Στην Γ΄ Λυκείου άρχισα να γράφω greeklish αφενός γιατί εκείνη την περίοδο είχαν αρχίσει όλοι να χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο τρόπο κι αφετέρου γιατί εκείνο το διάστημα τα ελληνικά δεν συμβάδιζαν με την τεχνολογία. Τα περισσότερα προγράμματα ήταν στα αγγλικά, οπότε άφηνες το πληκτρολόγιο σε αυτή τη γλώσσα κι έγραφες τα πάντα με λατινικούς χαρακτήρες. Το είχα εφαρμόσει αρχικά στο ΜSΝ κι έπειτα στα μηνύματα του κινητού».
O Βαγγέλης Πελεκάνος είναι ναυπηγός- μηχανολόγος μηχανικός και επί επτά χρόνια έκανε χρήση του διαδεδομένου τρόπου γραφής greeklish όπου οι ελληνικές λέξεις αποδίδονται με λατινικούς χαρακτήρες. Οπως εξηγεί όμως, τους τελευταίους τρεις μήνες απέβαλε από την καθημερινότητά του κάθε στοιχείο αυτής της γραφής και χρησιμοποιεί παντού πλέον την ελληνική γλώσσα. «Αρχισα να παρατηρώ ότι κάθε φορά που χρειαζόταν να γράψω στα ελληνικά, δυσκολευόμουν. Εκανα εκφραστικά αλλά κυρίως ορθογραφικά λάθη. Ετσι, πήρα την απόφαση να μην ξαναχρησιμοποιήσω λατινικούς χαρακτήρες» λέει ο 25χρονος και προσθέτει ότι με τα greeklish ενώ αρχικά δίνεται η εντύπωση ότι γράφεις λιγότερο, στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο. «Σε πολλές περιπτώσεις η αντιστοιχία των γραμμάτων αλλάζει, γίνεται διπλή. Οπως για παράδειγμα για να γράψεις το “θ” χρησιμοποιείς “th”. Ακόμα και στην όψη, όμως, ένα κείμενο γραμμένο στα ελληνικά είναι πιο ευανάγνωστο και εμφανίσιμο. Πλέον, έχω διορθώσει σε μεγάλο βαθμό τα ελληνικά μου και δεν νομίζω ότι θα ξαναγράψω greeklish».
Ερευνα του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (με έδρα τη Φλώρινα), η οποία διενεργήθηκε την περασμένη σχολική χρονιά σε μαθητές όλων των βαθμίδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε σχολεία της Κοζάνης και σε φιλολόγους, έδειξε ότι η χρήση των greeklish- σε πολλές περιπτώσεις από το δημοτικό- έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των ορθογραφικών λαθών στα γραπτά. Τα είδη των λαθών των μαθητών εντοπίστηκαν κυρίως στην παράλειψη τονισμού ή σημείων στίξης και τη χρήση αγγλικών σημείων στίξης, τον συνδυασμό ελληνικών και λατινικών γραμμάτων σε μία λέξη, ορθογραφικά λάθη (όπως “ο” αντί για “ω”), φωνητικά λάθη (ιδιαίτερα στους φθόγγους “ks” αντί για “ξ”), καθώς και σύντμηση λέξεων (“tespa” αντί “τέλος πάντων”, “tpt” αντί για “τίποτα”).
Οι φιλόλογοι δήλωσαν ότι συνάντησαν λέξεις γραμμένες σε greeklish σε γραπτά του σχολείου σε ποσοστό 64,3% και ότι παρατηρήθηκαν και μη αναμενόμενα λάθη, όπως αλλαγή χρόνου ή προσώπου στα ρήματα, αλλαγή πτώσης στα ουσιαστικά, αντικατάσταση λέξης με άλλη, με εντελώς διαφορετική σημασία. Συνολικά, το 77,4% των μαθητών χρησιμοποιούν τα greeklish, με αξιοσημείωτη αύξηση χρηστών από το γυμνάσιο στο λύκειο. Οι μαθητές που παραδέχτηκαν ότι τα χρησιμοποιούν στο γυμνάσιο φτάνουν το 67,8%, στο ΕΠΑΛ το 70,2% και στο ΓΕΛ 88,5%. Απ΄ αυτούς, περίπου το 50% τα χρησιμοποιεί από δύο έως και περισσότερα χρόνια, ενώ πάνω από το 63% καθημερινά ή πολλές φορές τη μέρα.
Δημοφιλέστερος λόγος χρήσης του συγκεκριμένου τρόπου γραφής είναι, σύμφωνα με τους μαθητές, η συνήθεια σε ποσοστό 83,9%. Ακολουθούν: εξοικονόμηση χρόνου 75,8%, χρήσιμο ή βολικό εργαλείο 71,4%, αποφυγή ορθογραφικών λαθών 38,7% και τάση της μόδας 33,9%. «Συμπιέζουμε τη γλώσσα»
Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο κ. Χαράλαμπο Στέρτζο, η μεγαλύτερη άνθηση των greeklish εμφανίστηκε στα sms, τα οποία διαδέχτηκαν λίγο αργότερα τα e-mails και το διαδικτυακό chat. «Η συγκεκριμένη τάση προήλθε από τους Αγγλους νεαρής ηλικίας, οι οποίοι άρχισαν να κόβουν λέξεις για λόγους συντομίας αλλά και μόδας και εξαπλώθηκε ευρύτερα μέσα από το δημοφιλές μουσικό κανάλι ΜΤV. Την αγγλική αργκό λοιπόν με κάποιες παραλλαγές ακολούθησαν και οι νεώτεροι Ελληνες, οι οποίοι υιοθέτησαν πλήρως τα greeklish είτε για συντομία είτε γιατί σε κάποιες συσκευές δεν υπήρχαν τα ελληνικά» εξηγεί ο κοινωνιολόγος.
«Κάποιες φορές τα greeklish παίζουν τον ρόλο της στενογραφίας, μιας και στην εποχή μας είναι λίγοι εκείνοι που τη γνωρίζουν. Συμβολοποιείς όμως τα πράγματα γιατί θέλεις να τα συμπυκνώσεις. Στην ουσία λοιπόν, τα greeklish αποτελούν συμπιεστή της γλώσσας μας, εμπεριέχοντας ωστόσο μία ασπίδα να κρύβεται κανείς γραμματικά, γλωσσικά και εκφραστικά, λανσάροντας ταυτόχρονα μία μόδα. Συν ότι είναι και βολικά» συνεχίζει ο κ. Στέρτζος, επισημαίνοντας ότι εκτός από μια σύντομη επικοινωνία, τα greeklish δεν βοηθούν τη γλώσσα ή τον πολιτισμό μας. «Μειώνοντας τις λέξεις, μειώνουμε ουσιαστικά και τον κόσμο μας, αφού τα όρια της γλώσσας μας είναι τα όρια του κόσμου μας».
ΕΡΕΥΝΑ
Δύο στους τρεις φιλολόγους δήλωσαν ότι συνάντησαν greeklish σε γραπτά του σχολείου!
«Ελληνική ιδιαιτερότητα που κρύβει κινδύνους»
«ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση το λατινικό αλφάβητο είναι συνδεδεμένο με τη γλώσσα των νέων.
Θεωρείται ότι έχει πολιτισμικό κύρος, ότιέστω και λανθασμένα- ο κάτοχός του είναι εξοικειωμένος με τις ξένες γλώσσες», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Σταμάτης Μπέης, ερευνητής του Κέντρου Ερεύνης Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων της Ακαδημίας Αθηνών.
«Η χρήση λατινικού αλφαβήτου για την απόδοση ελληνικών λέξεων είναι μία διαδικασία που κρύβει κινδύνους κι αυτό γιατί τα ελληνικά δεν έχουν επίσημη μεταγραφή.
Πρόκειται για έναν αυθαίρετο τρόπο γραφής, ο οποίος, παρά το αυξημένο του κύρος, δεν είναι ακριβής», επισημαίνει ο κ. Μπέης και προσθέτει ότι η μεγαλύτερη συνέπεια των greeklish είναι η κακή γνώση της επίσημης ορθογραφίας. «Η συγκεκριμένη τάση δεν είναι τόσο γενικευμένη σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αρχισε τη δεκαετία του ΄70 και τα τελευταία χρόνια διαδίδεται όλο και περισσότερο. Αν παρατηρήσει κανείς επιγραφές καταστημάτων πριν από αυτή την περίοδο θα διαπιστώσει ότι με δυσκολία συναντώνται λατινικοί τίτλοι», λέει και παραθέτει ως παράδειγμα το εμπορικό κατάστημα «attica».
«Είναι σπάνιο σε ευρωπαϊκή χώρα το όνομα καταστήματος και πόσω μάλλον του μεγαλύτερου εμπορικού της χώρας να είναι γραμμένο με λατινικούς χαρακτήρες. Κάτι τέτοιο αποτελεί ελληνική ιδιαιτερότητα».
Ανακτήθηκε από http://www.tanea.gr
Technorati Tags: σχολείο, κινητά, μαθητές, greeklish
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Ιπτάμενα… ξενοδοχεία!
Οι στιγμές κατά τις οποίες η φαντασία γίνεται πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να μας αφήσει ασυγκίνητους, ιδιαιτέρως όταν κατασκευάζονται ιπτάμενα και πολυτελέστατα ξενοδοχεία που δύνανται να αποτελέσουν τα οικολογικά μέσα του μέλλοντος. Το «Aircruise», ένα «ξενοδοχείο στον ουρανό», που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Seymourpowell, έχει σχεδιαστεί ώστε να μεταφέρει τους επιβάτες με πολυτέλεια, άνεση και στυλ.
Ο Nick Talbot, διευθυντής σχεδιασμού στη Seymourpowell, σημείωσε πως αυτή η ιδέα παρουσιάζει ένα εναλλακτικό όραμα για το μέλλον, όπου «το αργά θα αποτελεί το νέο γρήγορα».
«Μια πιο γαλήνια εμπειρία μεταφοράς θα προσελκύσει ανθρώπους που αναζητούν μια πιο στοχαστική διαδρομή, όπου η εμπειρία του ταξιδιού είναι πιο σημαντική από τη γρήγορη μετάβαση από το σημείο Α στο Β», προσέθεσε.
Δικαιώνει τον τίτλο του μεταφορικού μέσου του μέλλοντος, καθώς για την ανύψωσή του χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό υδρογόνου και ηλιακής ενέργεια και δύναται να αγγίξει την ταχύτητα των 145 χιλιομέτρων ανά ώρα.
Το Aircruise έχει ύψος 265 μέτρων, διαθέτει διαμερίσματα, μοντέρνα μπαρ και όταν αρχίσει η εμπορική του εκμετάλλευση θα μπορεί να μεταφέρει 100 επιβάτες από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη εντός 37 ωρών. «Το αργό είναι το νέο γρήγορο» και η πράσινη ανάπτυξη τίθεται σε εφαρμογή…
Ανακτήθηκε από http://www.ask4.gr
Seymourpowell Aircruise Concept
This is the latest animation by design and innovation company Seymourpowell of its visionary transportation concept, Aircruise - a giant, vertical airship po...
[vodpod id=Groupvideo.5426055&w=425&h=350&fv=%26rel%3D0%26border%3D0%26]
[vodpod id=Groupvideo.5426055&w=425&h=350&fv=%26rel%3D0%26border%3D0%26]
more about "Seymourpowell Aircruise Concept", posted with vodpod
Υποβρύχια μπογιά!
Ο αυστραλός φωτογράφος Mark Mawson, φωτογράφισε για τη συλλογή του "Aqueous" μπογιές κάτω από το νερό. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό...
Βαριέσαι μέχρι θανάτου;
Σταμάτα και μάλιστα το συντομότερο δυνατό. Αυτό προστάζουν οι επιστήμονες από το University College του Λονδίνου, οι οποίοι διενήργησαν εκτεταμένες έρευνες πάνω στο θέμα της ανίας.Τι υποστηρίζουν οι ειδικοί
Παρακολουθώντας τη ζωή 7.000 δημοσίων υπαλλήλων, ηλικίας 35 έως 55 ετών, επί μία 25ετία, διαπίστωσαν ότι όσοι βαριούνται διαρκώς διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο συγκριτικά με εκείνους που έχουν ποικιλία και ενδιαφέροντα. Συγχρόνως η έρευνά τους έδειξε ακόμη ότι όσοι πλήττουν, έχουν συνήθως και μεγαλύτερη πιθανότητα να εθιστούν στο τσιγάρο και το αλκοόλ, θέτοντας έτσι τη ζωή τους σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Τι να κάνεις
Οι ειδικοί πάντως σε συμβουλεύουν να κινητοποιηθείς βάζοντας καινούργια ερεθίσματα και χόμπι στην καθημερινότητά σου.
Ανακτήθηκε από http://www.preventionmag.gr
Όταν ο θυμός είναι ασθένεια...
Οι εκρήξεις οργής είναι μια ασθένεια που πλήττει έναν Αμερικανό στους είκοσι. Για τους ανθρώπους αυτούς, η οργή δεν είναι συναίσθημα αλλά πρόβλημα. Και προσπαθούν να μάθουν πώς να την ελέγχουν. Όμως, ακόμη και σήμερα που η οργή ερευνάται από τους ψυχολόγους, πολλοί είναι αυτοί που λένε πως η απελευθερωτική και η καταστροφική πλευρά της ισορροπούν στη ζυγαριά.
Μας κάνει άραγε καλό ή κακό να αφήνουμε την οργή μας να ξεσπάει; Η απάντηση εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Μια αμερικανική μελέτη του 2006, που δημοσιεύθηκε από τον Ρόναλντ Κέσλερ στην επιθεώρηση «Αrchives of General Ρsychiatry», καταλήγει στο συμπέρασμα πως ένας Αμερικανός στους 20- ως επί το πλείστον άνδρες- πάσχει από τη διαλείπουσα διαταραχή απώλειας ελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων (intermittent explosive disorder).
Ο Κέσλερ υπολόγισε πως ένας άνθρωπος που πάσχει από τη διαταραχή αυτή έχει στη διάρκεια της ζωής του, κατά μέσον όρο, 43 εκρήξεις οργής οι οποίες προκαλούν υλικές ζημιές αξίας 1.359 δολαρίων.
Αμφιλεγόμενη χρησιμότητα
Υπό τον τίτλο «Όταν ο θυμός είναι ασθένεια», η «Ουόλ Στριτ Τζέρναλ» αναφέρθηκε σε πρόσφατο δημοσίευμά της στα ολοένα και πιο διαδεδομένα στις ΗΠΑ «μαθήματα διαχείρισης θυμού». Τα «μαθήματα» αυτά «επιβάλλονται είτε από δικαστήρια, ως εναλλακτική επιλογή έναντι της φυλάκισης, είτε από εταιρείες για να μειωθούν οι καβγάδες στο γραφείο».
Όμως η χρησιμότητά τους αμφισβητείται. Οι δύο μαθητές- φονιάδες του λυκείου Κολουμπάιν, ο Έρικ Χάρις και ο Ντίλαν Κλίμπολντ, είχαν παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα διαχείρισης θυμού πριν από τη σφαγή του 1999.
Η διαλείπουσα διαταραχή απώλειας ελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων- χαρακτηρίζεται από τη δυσαναλογία ανάμεσα στη σοβαρότητα της αιτίας και την ένταση της βίαιης αντίδρασης- έχει περιληφθεί από το 1980 στις ψυχιατρικές ασθένειες με την ονομασία «intermittent explosive disorder».
Πρόκειται για μια ακραία μορφή οργής, που απέχει από τις συνήθεις εκρήξεις θυμού οι οποίες περιλαμβάνουν φωνές, ακόμη και εκτοξεύσεις αντικειμένων. Η εν λόγω διαταραχή συχνά ευνοείται από την κακή ποιότητα του ύπνου, από ορμονικές ανισορροπίες ή, στις σοβαρότερες περιπτώσεις, από κατάθλιψη.
Σύμφωνα με την «Ουόλ Στριτ Τζέρναλ», τα τεστ δείχνουν πως ενεργοποιεί την αμυγδαλή, το πρωτόγονο τμήμα του εγκεφάλου όπου συγκεντρώνονται τα συναισθήματα, ενώ κάνει να λειτουργεί ανεπαρκώς ο μετωπιαίος φλοιός που ελέγχει τις παρορμήσεις.
Από καρδιολογική άποψη, τα πρόσωπα τα οποία εμφανίζουν τη διαταραχή αυτή κινδυνεύουν εξαιτίας της ξαφνικής αύξησης της αρτηριακής πίεσής τους.
Όμως το να οργίζεται κανείς μια φορά στις τόσες, όπως έχουν δείξει παραλλήλως πολλές άλλες μελέτες, βοηθάει στην απαλλαγή από το στρες. Η οργή είναι κι αυτή ένα συναίσθημα και η καταστολή του δεν κάνει καλό στο σώμα ούτε στην ψυχή. Το πού βρίσκεται το όριο ανάμεσα στην απλή «αποσυμπίεση» με μια έκρηξη θυμού από τη μία και στην επικίνδυνη βία από την άλλη, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί γενικά και έγκειται στον καθένα μας να το ανακαλύψει για τον εαυτό του.
Δέκα συμβουλές για... ασκήσεις ηρεμίας
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ για να αναλύσετε ξανά την κατάσταση. Σκεφτείτε και τις θετικές πλευρές της.
ΒΡΕΙΤΕ μια εποικοδομητική λύση. Το να τα βάζετε με τους άλλους δεν εξυπηρετεί σε τίποτε.
ΚΡΑΤΗΣΤΕ ένα «ημερολόγιο θυμού». Σημειώνετε τις καταστάσεις που σας οργήζουν για να τις αποφεύγετε στο μέλλον.
ΜΕΤΡΗΣΤΕ την οργή σας. Συνήθως κλιμακώνεται και αν βαθμολογήσετε την κλιμάκωσή της από το 1 (ματαίωση) ώς το 10 (οργή), θα μπορέσετε να σκεφτείτε πιο ορθολογικά την κατάσταση αν συλλάβετε τον εαυτό σας να βρίσκεται στο 3 ή στο 4 της κλίμακας.
ΚΑΝΕΤΕ ένα «τάιμ-άουτ». Αν μετρήσετε από μέσα σας ώς το 10, μπορεί να αποφύγετε εκρήξεις οργής.
ΚΑΝΕΤΕ ένα τσεκ-απ υγείας. Ορμονικές διαταραχές μπορεί να σας καθιστούν οξύθυμο.
ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ότι είστε το θύμα. Αυξάνετε την αίσθηση του ανικανοποίητου και της ματαίωσης και γίνεστε πιο ευερέθιστοι.
ΜΗΝ ΑΝΑΜΑΣΑΤΕ ταπεινώσεις και αδικίες που έχετε υποστεί στο παρελθόν.
ΜΗΝ ΠΙΝΕΤΕ αλκοόλ για να ηρεμήσετε. Θα χάσετε ακόμη περισσότερο τον αυτοέλεγχό σας.
ΚΑΝΕΤΕ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ. Η οργή βρίσκει διέξοδο σε αυτήν. Ακόμη και το περπάτημα με γρήγορο βήμα μπορεί να σας ηρεμήσει.
Ανακτήθηκε από http://ygeia.tanea.gr
Μας κάνει άραγε καλό ή κακό να αφήνουμε την οργή μας να ξεσπάει; Η απάντηση εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Μια αμερικανική μελέτη του 2006, που δημοσιεύθηκε από τον Ρόναλντ Κέσλερ στην επιθεώρηση «Αrchives of General Ρsychiatry», καταλήγει στο συμπέρασμα πως ένας Αμερικανός στους 20- ως επί το πλείστον άνδρες- πάσχει από τη διαλείπουσα διαταραχή απώλειας ελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων (intermittent explosive disorder).
Ο Κέσλερ υπολόγισε πως ένας άνθρωπος που πάσχει από τη διαταραχή αυτή έχει στη διάρκεια της ζωής του, κατά μέσον όρο, 43 εκρήξεις οργής οι οποίες προκαλούν υλικές ζημιές αξίας 1.359 δολαρίων.
Αμφιλεγόμενη χρησιμότητα
Υπό τον τίτλο «Όταν ο θυμός είναι ασθένεια», η «Ουόλ Στριτ Τζέρναλ» αναφέρθηκε σε πρόσφατο δημοσίευμά της στα ολοένα και πιο διαδεδομένα στις ΗΠΑ «μαθήματα διαχείρισης θυμού». Τα «μαθήματα» αυτά «επιβάλλονται είτε από δικαστήρια, ως εναλλακτική επιλογή έναντι της φυλάκισης, είτε από εταιρείες για να μειωθούν οι καβγάδες στο γραφείο».
Όμως η χρησιμότητά τους αμφισβητείται. Οι δύο μαθητές- φονιάδες του λυκείου Κολουμπάιν, ο Έρικ Χάρις και ο Ντίλαν Κλίμπολντ, είχαν παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα διαχείρισης θυμού πριν από τη σφαγή του 1999.
Η διαλείπουσα διαταραχή απώλειας ελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων- χαρακτηρίζεται από τη δυσαναλογία ανάμεσα στη σοβαρότητα της αιτίας και την ένταση της βίαιης αντίδρασης- έχει περιληφθεί από το 1980 στις ψυχιατρικές ασθένειες με την ονομασία «intermittent explosive disorder».
Πρόκειται για μια ακραία μορφή οργής, που απέχει από τις συνήθεις εκρήξεις θυμού οι οποίες περιλαμβάνουν φωνές, ακόμη και εκτοξεύσεις αντικειμένων. Η εν λόγω διαταραχή συχνά ευνοείται από την κακή ποιότητα του ύπνου, από ορμονικές ανισορροπίες ή, στις σοβαρότερες περιπτώσεις, από κατάθλιψη.
Σύμφωνα με την «Ουόλ Στριτ Τζέρναλ», τα τεστ δείχνουν πως ενεργοποιεί την αμυγδαλή, το πρωτόγονο τμήμα του εγκεφάλου όπου συγκεντρώνονται τα συναισθήματα, ενώ κάνει να λειτουργεί ανεπαρκώς ο μετωπιαίος φλοιός που ελέγχει τις παρορμήσεις.
Από καρδιολογική άποψη, τα πρόσωπα τα οποία εμφανίζουν τη διαταραχή αυτή κινδυνεύουν εξαιτίας της ξαφνικής αύξησης της αρτηριακής πίεσής τους.
Όμως το να οργίζεται κανείς μια φορά στις τόσες, όπως έχουν δείξει παραλλήλως πολλές άλλες μελέτες, βοηθάει στην απαλλαγή από το στρες. Η οργή είναι κι αυτή ένα συναίσθημα και η καταστολή του δεν κάνει καλό στο σώμα ούτε στην ψυχή. Το πού βρίσκεται το όριο ανάμεσα στην απλή «αποσυμπίεση» με μια έκρηξη θυμού από τη μία και στην επικίνδυνη βία από την άλλη, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί γενικά και έγκειται στον καθένα μας να το ανακαλύψει για τον εαυτό του.
Δέκα συμβουλές για... ασκήσεις ηρεμίας
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ για να αναλύσετε ξανά την κατάσταση. Σκεφτείτε και τις θετικές πλευρές της.
ΒΡΕΙΤΕ μια εποικοδομητική λύση. Το να τα βάζετε με τους άλλους δεν εξυπηρετεί σε τίποτε.
ΚΡΑΤΗΣΤΕ ένα «ημερολόγιο θυμού». Σημειώνετε τις καταστάσεις που σας οργήζουν για να τις αποφεύγετε στο μέλλον.
ΜΕΤΡΗΣΤΕ την οργή σας. Συνήθως κλιμακώνεται και αν βαθμολογήσετε την κλιμάκωσή της από το 1 (ματαίωση) ώς το 10 (οργή), θα μπορέσετε να σκεφτείτε πιο ορθολογικά την κατάσταση αν συλλάβετε τον εαυτό σας να βρίσκεται στο 3 ή στο 4 της κλίμακας.
ΚΑΝΕΤΕ ένα «τάιμ-άουτ». Αν μετρήσετε από μέσα σας ώς το 10, μπορεί να αποφύγετε εκρήξεις οργής.
ΚΑΝΕΤΕ ένα τσεκ-απ υγείας. Ορμονικές διαταραχές μπορεί να σας καθιστούν οξύθυμο.
ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ότι είστε το θύμα. Αυξάνετε την αίσθηση του ανικανοποίητου και της ματαίωσης και γίνεστε πιο ευερέθιστοι.
ΜΗΝ ΑΝΑΜΑΣΑΤΕ ταπεινώσεις και αδικίες που έχετε υποστεί στο παρελθόν.
ΜΗΝ ΠΙΝΕΤΕ αλκοόλ για να ηρεμήσετε. Θα χάσετε ακόμη περισσότερο τον αυτοέλεγχό σας.
ΚΑΝΕΤΕ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ. Η οργή βρίσκει διέξοδο σε αυτήν. Ακόμη και το περπάτημα με γρήγορο βήμα μπορεί να σας ηρεμήσει.
Ανακτήθηκε από http://ygeia.tanea.gr
Νέα Υόρκη, η καλύτερη πόλη στον κόσμο για να ζει ένας άνδρας
Η ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ πήρε για το 2010 τη θέση του Σικάγου ως η καλύτερη πόλη για να ζει ένας άνδρας, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, σύμφωνα με έρευνα. Βάσει των απαντήσεων σε δημοσκόπηση που πραγματοποίησε ο ιστότοπος για άνδρες Αskmen. com (http://www. askmen. com), δημιουργήθηκε ένας κατάλογος με 29 πόλεις απ΄ όλο τον πλανήτη με βάση το πόσο καλές είναι για να ζει, να εργάζεται και να... παίζει σ΄ αυτές ένας άνδρας.
Η ταξινόμηση βασίσθηκε σε δεδομένα που περιλαμβάνουν τον αριθμό των αργιών σε κάθε πόλη, την αναλογία των ανδρών προς τις γυναίκες, τον καιρό, το ποσοστό της ανεργίας, καθώς και τον αριθμό των εγκαινίων εστιατορίων και κλαμπ. Φέτος άρχισε να συνυπολογίζεται και ο παράγοντας «καθαρός αέρας».
Το τοπ πέντε
Η Νέα Υόρκη πήρε την πρώτη θέση και ακολουθούν η Μελβούρνη, το Τόκιο, η Μαδρίτη και το Λονδίνο (στην περυσινή λίστα του Αskmen. com οι πέντε πρώτες πόλεις ήταν το Σικάγο, η Βαρκελώνη, το Σαν Φρανσίσκο, το Λονδίνο και το Σίδνεϊ). «Ταξινομούμε τις καλύτερες πόλεις στις οποίες μπορεί να ζήσει ένας άνδρας, ας πούμε για ένα χρόνο, κάπου εξωτικά, με πολιτιστικές, αλλά και επαγγελματικές επιλογές, καθώς και με ανδρική διασκέδαση», λέει ο διευθυντής του ιστότοπου Τζέιμς Μπάσιλ. Φέτος μπήκαν για πρώτη φορά στη λίστα το Λας Βέγκας, η Μπογκοτά της Κολομβίας και η Σαγκάη της Κίνας.
Μετά τις πέντε προαναφερθείσες, ο φετινός κατάλογος των 29 κορυφαίων πόλεων για τους άνδρες συνεχίζει ως εξής: 6. Κεϊπτάουν 7. Μαϊάμι 8. Μπουένος Αϊρες 9. Σίδνεϊ 10. Σαν Φρανσίσκο 11. Παρίσι 12. Λος Αντζελες 13. Χονγκ Κονγκ 14. Τελ Αβίβ 15 Μπαρτσελόνα 16. Σάο Πάολο 17. Βερολίνο 18. Λισαβώνα 19 Βηρυτός 20. Κωνσταντινούπολη 21. Σαγκάη 22. Μόντρεαλ 23. Αμστερνταμ 24. Σικάγο 25. Τορόντο 26. Κιότο 27. Μπογκοτά 28. Ρώμη 29. Λας Βέγκας.
Ανακτήθηκε από http://www.tanea.gr
Ζωή χωρίς ύπνο;
Yπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν και τόσος λίγος χρόνος. Για κάποιους ο ύπνος είναι χάσιμο χρόνου, εμπόδιο σε όλα αυτά που έχουν να κάνουν. Θα μπορούσαμε όμως να ζήσουμε μια ζωή χωρίς ...ύπνο;Σε ένα πρόγραμμα πυρετωδών συνθηκών εργασίας και ακμαίας κοινωνικής ζωής, ο Yves (ψευδώνυμο) ένας προγραμματιστής 31 ετών από το Seattle, πολλές φορές δυσκολεύεται να κοιμηθεί κανονικά. Παίρνει ένα χάπι για να σιγουρέψει το γεγονός ότι δεν θα το χρειαστεί αργότερα.
Ο ίδιος αναφέρει: «Εάν πάρω μια δόση πριν κοιμηθώ, ξυπνάω μετά από 4 ή 5 ώρες και νιώθω ανανεωμένος, το ξυπνητήρι ξαφνικά χτυπάει και είμαι πανέτοιμος για δουλειά!»Ο Yves μιλάει για το φάρμακο modafinil, ένα αμφιλεγόμενο χάπι που μειώνει δραστικά την ανάγκη για ύπνο ενώ αναφέρεται ότι δεν προκαλεί συμπτώματα όπως αυτά που προκαλεί η κατανάλωση καφεΐνης ή αμφεταμινών.
Ο Yves χρησιμοποιεί αυτά τα χάπια σχεδόν 3 χρόνια και θεωρεί ότι είναι εκπληκτικά χρήσιμα. «Μπορώ να είμαι πολύ παραγωγικός στη δουλεία και οργανωμένος. Είμαι σε θέση δηλαδή να βγω την Παρασκευή το βράδυ με τους φίλους μου για να διασκεδάσω και την επόμενη μέρα το πρωί να πάω για σκι,» εξηγεί.
Το χάπι αυτό αποτελεί την απαρχή μιας νέας γενιάς φαρμάκων τα οποία υπόσχονται να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του ύπνου όπως ακριβώς αντιμετώπισαν τα φάρμακα Viagra το σεξ.
Από τα πανάρχαια χρόνια οι άνθρωποι έχουν δομήσει την ζωή τους σύμφωνα με τον ύπνο. Για πρώτη φορά στο άμεσο μέλλον θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε τον τρόπο που κοιμόμαστε και να τον προσαρμόσουμε στο δικό μας τρόπο ζωής.
Ο Russell Foster, βιολόγος από το κολέγιο Imperial του Λονδίνου αναφέρει: «Όσο πιο πολλά πράγματα κατανοούμε για το 24ωρο βιολογικό μας ρολόι τόσο πιο εύκολα θα μπορέσουμε να το χειριστούμε. Σε 10-20 χρόνια θα μπορούμε με τη βοήθεια των φαρμάκων να διακόψουμε τη διαδικασία του ύπνου. Η προσομοίωση αυτής της διαδικασίας ίσως χρειαστεί περισσότερο χρόνο αλλά μπορεί να επιτευχθεί».
Ο Foster οραματίζεται έναν κόσμο στο οποίο θα είναι πιθανόν ή ακόμα και υπόθεση ρουτίνας για τον άνθρωπο να μένει ξύπνιος 22 ώρες τη μέρα και να κοιμάται μονάχα 2 ώρες. Αυτός δεν είναι ένας κόσμος τον οποίο θα επιθυμούσαν όλοι.
«Νομίζω πως ένας τέτοιος κόσμος θα ήταν ότι πιο αποκρουστικό έχει καταφέρει ο άνθρωπος έως σήμερα» σχολιάζει ο Neil Stanley, επικεφαλής του ερευνητικού ινστιτούτου για τον ύπνο Human Psychopharmacology Research Unit, στο πανεπιστήμιο Surrey της Αγγλίας.
Αν αυτό σας φαίνεται απίθανο απλά σκεφτείτε τι έχει γίνει έως σήμερα. Το χάπι Modafinil έχει καταστήσει δυνατή την αδιάκοπη εγρήγορση μας για 48 ώρες χωρίς να προκαλεί αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία μας.
Νέες γενιές φαρμάκων τα οποία υπόσχονται έναν ύπνο πιο βαθύ και απολαυστικό από τον αληθινό ήδη βρίσκονται υπό δοκιμές.
Στο μέλλον αναμένεται να υπάρξουν περισσότερες καινοτομίες- φάρμακα τα οποία θα μπορούν με ασφαλή τρόπο να διακόψουν τη διαδικασία του ύπνου για αρκετές μέρες καθώς και χάπια για τον ύπνο τα οποία θα μπορούν να προσφέρουν στη διάρκεια ενός ύπνου μισής ώρας την ξεκούραση που μπορεί να απολαύσει κάποιος με 8 ώρες ύπνου.
Παρόλα αυτά δεν θα υπάρξουν μονάχα φάρμακα που θα βοηθούν στις παραπάνω διαδικασίες. Μια ερευνητική ομάδα έχει αρχίσει να ασχολείται με την κατασκευή μιας ηλεκτρικής συσκευής η οποία θα είναι σε θέση να αφυπνίσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Έως ένα βαθμό όλοι μας ήδη έχουμε πειραματιστεί στον έλεγχο του ύπνου μας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που λόγω φόρτου εργασίας αμελούν επίτηδες να κοιμηθούν κανονικά ενώ περιμένουν να αναπληρώσουν αυτές τις ώρες χαμένου ύπνου το σαββατοκύριακο.
Πολύ συχνά προσπαθούμε να περιορίσουμε τις ώρες που κοιμόμαστε με την χορήγησης καφεΐνης, νικοτίνης ή άλλων αντικανονικών μεθόδων.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις τουλάχιστον ένα ποσοστό 75% από τα ενήλικα άτομα πάσχουν από κάποια προβλήματα ύπνου κάποιες μέρες της εβδομάδας.
Το 1998, μια ερευνητική ομάδα από το ινστιτούτο Henry Ford Health Sciences του Michigan, δημοσίευσε μια μελέτη η οποία αποκάλυπτε ότι το προηγούμενο έτος ένα ποσοστό 13% των ενήλικων Αμερικανών χρησιμοποιούσαν αλκοόλ έτσι ώστε να μπορέσουν να κοιμηθούν ενώ ένα ποσοστό 18% είχε καταφύγει στα υπνωτικά χάπια.
Παρά τα θετικά αποτελέσματα που μπορεί να έχει ένας ύπνος έστω και με αυτό τον τρόπο, τα περισσότερα φάρμακα που βρίσκονται στη διάθεση μας είναι στην καλύτερη περίπτωση επεξεργασμένες ουσίες των οποίων οι μακρόχρονες επιπτώσεις στην υγεία μας είναι άγνωστες.
Η πλειονότητα των υπνωτικών χαπιών έχουν ως αποτέλεσμα την δημιουργία διάθεσης για έναν ύπνο ο οποίος όμως δεν συμπεριλαμβάνει και τις ευεργετικές ιδιότητες της αληθινής ξεκούρασης.
Ο Stanley αναφέρει: «Ο ύπνος που προκαλείται από υπνωτικά χάπια είναι μια επιθυμητή κατάσταση εφόσον δεν είναι εφικτός ο φυσικός ύπνος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί καλύτερος από τη φυσιολογική διαδικασία».
Λόγω του εθισμού που μπορούν να προκαλέσουν τα χάπια που χρησιμοποιούνται για να μας κρατήσουν ξύπνιους, είναι δυνατόν να προκληθούν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Το φάρμακο Modafinil όμως φαίνεται να έχει αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Το φάρμακο αυτό ανήκει στην κατηγορία των διεγερτικών που ονομάζονται «eugeroic». Αυτό το φάρμακο μπορεί να προκαλέσει φυσική διέγερση και επαγρύπνηση χωρίς να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην σωματική και την ψυχική υγεία μας.
Ο Yves αναφέρει ότι δεν υπάρχουν επιπτώσεις όπως εκείνες των αμφεταμινών και σύμφωνα με τα λεγόμενα του η χρήση αυτού του φαρμάκου δεν τον εμποδίζει να κοιμηθεί όποτε αυτός θελήσει.
Στην ουσία η επίδραση αυτού του φαρμάκου είναι τόσο «αθόρυβη» ώστε οι άνθρωποι που το χρησιμοποιούν δεν παρατηρούν καμία αλλαγή στην διάθεση τους ώσπου το χρειαστούν.
«Θα έλεγα ότι με κάνει να νιώθω ότι βρίσκομαι σε μεγαλύτερη εγρήγορση και νιώθω λιγότερο κουρασμένος. Όταν θα πρέπει να εκτελέσω κάποια συγκεκριμένη εργασία, είμαι αρκετά συγκεντρωμένος αλλά όταν πρόκειται να παρακολουθήσω μια ταινία ή να κάνω κάτι παρόμοιο, δεν υπάρχει κάποια επίδραση από το φάρμακο» σχολιάζει ο Yves.
Οι άνθρωποι οι οποίοι χρησιμοποιούν το φάρμακο modafinil για ιατρικούς σκοπούς συνήθως λαμβάνουν μια αρκετά μεγάλη δόση κάθε πρωί.
Ο Jeffrey Vaught, πρόεδρος έρευνας και ανάπτυξης της εταιρίας Cephalon, που ασχολείται με την κατασκευή αυτού του φαρμάκου αναφέρει: «Στο στρατό έχουν γίνει δοκιμές αυτού του φαρμάκου, έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα για περίπου 48 ώρες αλλά από εκεί και έπειτα είναι απαραίτητη η διαδικασία του ύπνου».
Ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτού του φαρμάκου είναι το ότι δεν είναι αναγκαία η αναπλήρωση του χαμένου ύπνου. Υπό φυσιολογικές συνθήκες εάν κάποιος μείνει ξύπνιος για 48 ώρες στη συνέχεια θα πρέπει να κοιμηθεί τουλάχιστον 16 ώρες για να μπορέσει να αναπληρώσει τον ύπνο που έχασε. Το φάρμακο Modafinil δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον να αναπληρώσει αυτόν τον ύπνο μόνο με 8 ώρες ύπνου.
Πως λειτουργεί λοιπόν αυτό το φάρμακο; «Κανείς δεν είναι σίγουρος» παραδέχεται ο Vaught. Αναφέρει ότι η εταιρία Cephalon πιστεύει ότι έχει κατανοήσει την δράση του φαρμάκου αλλά δεν αποκαλύπτει ακόμα λεπτομέρειες.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όπως όλα τα άλλα διεγερτικά φάρμακα έτσι και το modafinil αποτρέπει τα νευρικά κύτταρα από την επαναπορρόφηση του διεγερτικού νευροδιαβιβαστή που απελευθερώνεται στον εγκέφαλο.
Η διαφορά του συνίσταται στο ότι πραγματοποιεί αυτή τη διαδικασία χωρίς προκαλεί την δημιουργία επιπτώσεων όπως αυτές που προκαλούν τα περισσότερα διεγερτικά.
Το φάρμακο λοιπόν modafinil δείχνει να αποδίδει. Από τότε που παρουσιάστηκε στην αγορά αυτό το φάρμακο, οι πωλήσεις του ανέβηκαν κατακόρυφα, από $25 εκατομμύρια το 1999 έως τα $575 εκατομμύρια το 2005. Η εταιρία Cephalon επιμένει ότι το φάρμακο αυτό χρησιμοποιείται για την θεραπεία συμπτωμάτων υπνηλίας που προκαλούνται από ορισμένες ασθένειες.
Ο Vaught αναφέρει ότι όλες οι ενδείξεις φανερώνουν ότι η αγωγή αυτή είναι πολύ ασφαλής. Το φάρμακο μπορεί να έχει κάποιες μικρές παρενέργειες όπως κοινούς πονοκεφάλους αλλά ως τώρα δεν έχουν παρατηρηθεί σοβαρότερες επιπτώσεις.
«Πιστεύω ότι είναι σχεδόν απίθανό να υπάρξει ένα διεγερτικό φάρμακο το οποίο δε θα έχει κάποιες επιπτώσεις στην υγεία μας» σχολιάζει ο Foster. Στο μέλλον είναι πιθανόν τα άτομα τα οποία χρησιμοποιούν αυτό το φάρμακο να αυξήσουν την δόση τους έτσι ώστε να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Ο Stanley εκφράζει παρόμοιες ανησυχίες.
Η κατασκευαστική εταιρία δεν φαίνεται να ανησυχεί. Η επιτυχία του φαρμάκου Modafinil έχει οδηγήσει στην δημιουργία ενός νέου φαρμάκου του armodafinil.
Η εταιρία αναπτύσσει επίσης και άλλες κατηγορίες τέτοιων φαρμάκων – ένα πειραματικό φάρμακο που ονομάζεται CEP-16795 μπορεί να διακόψει την λειτουργία του ισταμινικού υποδοχέα H3, ο οποίος είναι ένας μοριακός διακόπτης που ελέγχει τον κύκλο του ύπνου.
Παρόλα αυτά ο Vaught ισχυρίζεται ότι είναι πολύ δύσκολο να κατασκευαστεί ένα φάρμακο το οποίο θα είναι πιο αποτελεσματικό και ασφαλή από το αρχικό Modafinil.
Τον περασμένο χρόνο ο Sam Deadwyler, από το πανεπιστήμιο Wake Forest στην περιοχή Winston-Salem, North Carolina, ανέφερε τα αποτελέσματα ενός πειράματος που πραγματοποίησε με τη βοήθεια ενός φαρμάκου που ονομάζεται CX717. τα ευρήματα αυτής της μελέτης αποδεικνύουν ότι το φάρμακο modafinil δεν θα βρίσκεται για πολύ καιρό ακόμη στην πρώτη θέση.
Ο Deadwyler κράτησε για 36 ώρες ξάγρυπνους 11 πίθηκους, ενώ κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος πραγματοποιήθηκαν πολλές εξετάσεις μνήμης και εγρήγορσης στα πειραματόζωα. Οι πίθηκοι κατά τη διάρκεια των 36 ωρών δεν ήταν μόνο σε θέση να λειτουργήσουν φυσιολογικά αλλά σύμφωνα με τα λεγόμενα του Deadwyler είχαν αποκτήσει και τρομερές αντοχές.
Ο Stanley πιστεύει ότι φάρμακα όπως τα modafinil και CX717 πρόκειται να δελεάσουν τον άνθρωπο να επενδύσει σε μια ζωή εγρήγορσης σε βάρος του ύπνου.
Κάποιο άλλοι πιστεύουν ότι σύντομα πρόκειται να εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια των καταστροφικών επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου από τον παραμερισμό της φυσιολογικής διαδικασίας του ύπνου.
Παρόλα αυτά όλοι σχεδόν παραδέχονται ότι έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε είναι πολύ δύσκολο να ανατρέψουμε τους γρήγορους ρυθμούς της σημερινής κοινωνίας. Για εκατομμύρια άτομα, ένας καλός ύπνος είναι ένα άπιαστο όνειρο ενώ η νυχτερινή ζωή γίνεται όλο και πιο έντονη.
Όπως αναφέρει ο Vaught «Βρισκόμαστε ήδη σε αυτό το σημείο, γιατί λοιπόν να μην προσπαθήσουμε να κάνουμε τη ζωή μας πιο ασφαλή;»
Ανακτήθηκε από http://news.pathfinder.gr
Και τα… νήπια στο Facebook
Προφίλ στο Facebook και σε άλλες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης διαθέτουν παιδιά ηλικίας ακόμη και οκτώ ετών προκαλώντας προβληματισμό στους ειδικούς για την προστασία τους από “κακοτοπιές”.
Σύμφωνα με την Telegraph, ο Ofcom -οργανισμός που επιβλέπει τα μέσα ενημέρωσης- αναφέρει πως ένα στα πέντε παιδιά (19%) μεταξύ 8-12 ετών έχουν λογαριασμό σε ιστοσελίδες όπως Facebook, Bebo και MySpace παρόλο που η εγγραφή επιτρέπειται για άτομα ηλικίας άνω των 13 ετών.
Επιπλέον, ένας στους έξι γονείς δεν γνωρίζει πως το παιδί του διαθέτει προφίλ σε site κοινωνικής δικτύωσης.
Η έρευνα αυτή έρχεται σε μια περίοδο που το Facebook έχει μπει στο μικροσκόπιο του Κέντρου Προστασίας των Ανηλίκων στο Διαδίκτυο το οποίο κατακρίνει τη δημοφιλή ιστοσελίδα επειδή αρνήθηκε να βάλει ένα επιπλέον “κουμπί” για αναφορά κακοποίησης που θα βοηθούσε τους νέους να καταγγείλουν ανάρμοστη διαδικτυακή συμπεριφορά.
“Δεν έχει σημασία αν είναι μικρή η ηλικία των ατόμων που κάνουν λογαριασμό σε sites κοινωνικής δικτύωσης αφού δεν είναι σκεπτικιστικοί. Αυτό που θεωρείται επικίνδυνο είναι η ύπαρξη κακόβουλων ανθρώπων και αρπακτικών οι οποίοι παρουσιάζονται μέσα από γοητευτικά πράγματα ενηλίκων.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Όταν είσαι σε αυτήν την ηλικία δεν ασχολείσαι τα όρια που επιβάλει κάποια ιστοσελίδα”, είπε ο τεχνικός ασφαλείας της Sophos, Graham Cluley .
Η έρευνα έδειξε επίσης πως το 70% των χρηστών κάτω των 11 ετών πιστεύει όσα γράφονται στο διαδίκτυο ενώ το 44% ατόμων ηλικίας 12-15 χρόνων υποστηρίζουν πως δε θα έπρεπε να θεωρείται ως παράνομο το κατέβασμα ταινιών και μουσικής από το διαδίκτυο.
Από την πλευρά του, το Facebook ισχυρίζεται πως είναι ευθύνη των γονιών να ελέγχουν τις κινήσεις του παιδιού στο διαδίκτυο ενώ ξεκαθάρισε πως οι κανόνες προστασίας είναι συγκεκριμένοι.
Ανακτήθηκε από http://www.otherside.gr
Γελάτε είναι… υγιεινό!
Γελάτε πολύ; Γελάτε από καρδιάς ή από ευγένεια; Εκτός από την διάθεση, το γέλιο σύμφωνα με έρευνες επιστημόνων από την Κλινική Μάγιο στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, είναι σημαντικό και για την σωματική μας υγεία, αφού η ποσότητα πλούσιου σε οξυγόνο αέρα αυξάνεται όταν εισπνέουμε και παράλληλα διεγείρεται η καρδιά, οι πνεύμονες και οι μύες.
Επιπλέον, με το γέλιο αυξάνεται η παραγωγή ενδορφινών στον εγκέφαλο, οι οποίες είναι τα φυσικά παυσίπονα του οργανισμού, καθώς και οι ορμόνες της ευεξίας. Τέλος, η δυσπεψία καταπραΰνεται και διεγείρεται η κυκλοφορία του αίματος, ενώ απελευθερώνονται νευροπεπτίδια που συμβάλλουν στην καταπολέμηση του στρες και ορισμένων σοβαρών νοσημάτων.
Μήπως τελικά να γελάμε περισσότερο; Εσείς ακόμα το σκέφτεστε; Εγώ πάντως θα το εφαρμόσω…
Ανακτήθηκε από http://www.otherside.gr
Νταλκάδες : Το αύριο του σήμερα...
Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη.
Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.
SEXUALITY: Το «εμείς» βοηθά στην επίλυση των διαφορών
Οι άνθρωποι συχνά παραπονιούνται για τα φαινομενικά αυτάρεσκα παντρεμένα ζευγάρια, που συνεχώς μιλούν με το «εμείς».
Όμως, μία νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Berkeley της Καλιφόρνια έδειξε πως οι σύζυγοι που χρησιμοποιούν το «εμείς» είναι ικανότεροι στο να λύνουν τις διαφορές τους, σε σχέση με αυτούς που δεν το χρησιμοποιούν.
Οι ερευνητές ανέλυσαν συζητήσεις μεταξύ 154 μεσήλικων και πιο ηλικιωμένων ζευγαριών που αφορούσαν σε σημεία διαφωνίας στον γάμο τους και διαπίστωσαν πως αυτοί που χρησιμοποιούσαν αντωνυμίες, όπως το «εμείς» και το «μας», συμπεριφέρονταν πιο θετικά μεταξύ τους, ενώ εκδήλωναν λιγότερο ψυχολογικό στρες.
Αντιθέτως, τα ζευγάρια που δίνουν έμφαση στη «μοναδικότητά» τους, χρησιμοποιώντας τις αντωνυμίες «εγώ», «μου» και «εσύ», ήταν λιγότερο ικανοποιημένα από τον γάμο τους.
Επιπλέον, η έρευνα κατέδειξε πως τα πιο ηλικιωμένα ζευγάρια χρησιμοποιούν περισσότερο το «εμείς» απ’ όσο τα μεσήλικα, γεγονός που σημαίνει πως η αντιμετώπιση εμποδίων και η προσπέραση δυσκολιών μαζί σε βάθος χρόνου και η δημιουργία οικογένειας ίσως παρέχει στα ζευγάρια μια ευρύτερη αίσθηση κοινής ταυτότητας.
Η ατομικότητα είναι μια βαθιά ριζωμένη αξία στην αμερικανική κοινωνία, όμως, τουλάχιστον στο βασίλειο του γάμου, το να είσαι μέρος του «εμείς» αξίζει να εγκαταλείψεις λίγο από το «εγώ».
Προηγούμενες έρευνες απέδειξαν πως η χρήση του «εμείς» ή του «εγώ» συνιστά σοβαρή ένδειξη συζυγικής ικανοποίησης στα νεότερα ζευγάρια.
Ωστόσο, οι ερευνητές υποστηρίζουν πως αυτά τα τελευταία ευρήματα πηγαίνουν το θέμα ένα βήμα παρακάτω, αποδεικνύοντας πόσο δυνατό είναι το δέσιμο στα παλαιότερα ζευγάρια, συνδέοντάς το με τα συναισθήματα και τις σωματικές αντιδράσεις, όταν οι σύζυγοι γίνονται «ένα» ή παραμένουν «δύο» μπροστά σε διαφωνίες.
Η χρήση του «εμείς» είναι φυσικό επακόλουθο του αισθήματος συντροφικότητας, του να είμαστε μέλη της ίδιας ομάδας και της σιγουριάς πως μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα από κοινού.
Ανακτήθηκε από http://www.zougla.gr
Οι γυναίκες προκαλούν τους σεισμούς
Το έχουμε ξαναπεί και όχι εμείς πρώτοι άλλα ο θυμόσοφος αρχαίος ελληνικός κόσμος: Πυρ, γυνή και θάλασσα, τα τρία κακά του κόσμου. Αυτό σκέφτηκε και ένας ανώτατος ιερέας στο Ιράν και προέβη στην διαπίστωση ότι οι γυναίκες, εκτός όλων των άλλων, φταίνε που οι σεισμικές δονήσεις χτυπούν τόσο συχνά τη χώρα της Μέσης Ανατολής!
“Πολλές γυναίκες που δεν ντύνονται σεμνά και οδηγούν τους νεαρούς άνδρες σε πράξεις ακολασίας, διαφθείροντας τους και σκορπώντας τον αισθησιασμό στους δρόμους, αυξάνουν την πιθανότητα σεισμικών δονήσεων στο Ιράν” δήλωσε ο Ιρανός κληρικός, λίγο μετά την πρόβλεψη του ιρανού προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινεντζάντ ότι τις επόμενες ημέρες θα χτυπήσει τη Τεχεράνη ισχυρός σεισμός.
Ο Χογιατολεσλάμ Καζέμ Σεντιγί, λίγο μετά τη λειτουργία, τόνισε ότι για να αποφευχθεί αυτός ο φοβερός σεισμός, πρέπει να “συνετιστούν οι νεαρές κοπέλες και να ντυθούν όπως επιτάσσει η Ισλαμική Δημοκρατία” δηλαδή από την κορυφή μέχρι τα νύχια.
Ειδικά στην Τεχεράνη, οι νέες κοπέλες όχι μόνο δεν φορούν πλέον μαντίλα, αλλά ντύνονται “δυτικά”, γεγονός που έχει εξοργίσει τους Ιρανούς ιερείς.
Πάντως, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι σεισμολόγοι έχουν προειδοποιήσει την ιρανική κυβέρνηση για έναν πολύ ισχυρό σεισμό, ενώ μερικοί από αυτούς έχουν προτείνει να μετακινηυθεί η πρωτεύουσα του Ιράν σε μια περιοχή λιγοτερο σεισμογενή.
Ο ίδιος ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, πριν από δύο εβδομάδες είχε προβλέψει ότι θα χτυπήσει την Τεχεράνη ένας μεγάλος σεισμός, χωρίς όμως να δώσει συγκεκριμένη ημερομηνία. Μάλιστα, είχε προτείνει σε 5 εκατομμύρια πολίτες να μετακινήθουν για την “ασφάλεια” τους.
Ανακτήθηκε από http://www.cosmo.gr
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
Μνήμη, σχετίζεται με τον ύπνο;
Γερμανοί ερευνητές θεωρούν ότι χρησιμοποιώντας την κατάλληλη στιγμή την κατάλληλη ηλεκτρική διέγερση στον εγκέφαλο ενός ατόμου, είναι δυνατή η βελτίωση της μνήμης του.
Μια ομάδα ερευνητών από τη Γερμανία υποστηρίζει ότι μπορεί να βελτιωθεί η μνήμη ενός ατόμου εάν κατά τη 
διάρκεια μιας συγκεκριμένης φάσης κατά τη διάρκεια του ύπνου του ατόμου διεγερθεί ο εγκέφαλος του με την παροχή μιας μικρής ποσότητας ηλεκτρικού ρεύματος.
Ο Jan Born, νευροφυσιολόγος από το πανεπιστήμιο του Lubeck, μελετά την τελευταία δεκαετία το ρόλο που παίζει ο ύπνος στην ανθρώπινη μνήμη. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν δεδομένα τα οποία υποδεικνύουν οι κατά τη διάρκεια του REM και του nREM ύπνου δυναμώνουν οι νευρωνικές συνδέσεις των διάφορων ειδών μνήμης.
Ενώ λοιπόν η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη σχετικά με τον τρόπο που αυτές οι δύο φάσες επηρεάζουν τον εγκέφαλο, ο Born και οι συνεργάτες του εστιάζονται στην φάση του nREM ύπνου και ειδικά στην αρχική φάση λίγο πριν τον ύπνο.
Υπάρχει ενδιαφέρον σχετικά με την ρόλο που διαδραματίζει αυτή η φάση στην ενδυνάμωση των αναμνήσεων που βασίζονται σε περιστατικά, σε αντίθεση με άλλα είδη μνήμης όπως κινησιολογίας ή της διαδικασίας της μάθησης.
Ο Born αναφέρει: «Κάποιος μπορεί να θυμηθεί πιο εύκολα κάποια πράγματα κατά τη διάρκεια του ύπνου».
Σε προηγούμενες μελέτες οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι κατά τη διάρκεια των διάφορων φάσεων του ύπνου λαμβάνουν χώρα και διαφορετικές δραστηριότητες στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Το καλύτερο παράδειγμα είναι αυτό της φάσης του ύπνου REM, μια χρονική περίοδο έντονης δραστηριότητας στο φλοιό του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια των ονείρων. Κατά τη διάρκεια ενός ολοκληρωμένου ύπνου η φάση του ύπνου REM καταλαμβάνει το 20% της συνολικής διάρκειας του ύπνου.
Το υπόλοιπο 80% σχετίζεται με τον ύπνο nREM: μια περίοδο με σχετικά μικρή δραστηριότητα κατά την οποία υπάρχουν αργά συγχρονισμένα κύματα που ταξιδεύουν κατά μήκος της επιφάνειας του εγκεφάλου. Είναι πολύ λίγα γνωστά για αυτή φάση και ο Born θεωρεί ότι στη ουσία δεν είναι φάση του ύπνου.
Αυτή η φάση είναι μια επανάληψη των όσων έζησε και έμαθε το άτομο πριν πέσει για ύπνο. Αυτή η συγχρονισμένη διαδικασία μπορεί να ενδυναμώσει τις νευρωνικές συνδέσεις που αποτελούν την μακροπρόθεσμη μνήμη για γεγονότα.
Για την εξέταση αυτής της υπόθεσης ο Born και οι συνεργάτες του συνέδεσαν ηλεκτρόδια στους εγκεφάλους 13 εθελοντών φοιτητών ιατρικής. Η ομάδα αυτών των ατόμων ελέγχονταν για πολλές νύχτες καθώς σε αυτούς εφαρμόζονταν διάφορα είδη διέγερσης.
Πριν κοιμηθούν τους ζητούνταν να μάθουν κάποιες καινούργιες εκφράσεις. Επίσης μάθαιναν πληκτρολόγηση, μια ικανότητα που βασίζεται περισσότερο στην ικανότητα κινητικής μάθησης.
Αφού έπεφταν για ύπνο, οι ερευνητές παρείχαν στον εγκέφαλο των εθελοντών μια ροή ρεύματος συχνότητας γύρω στα 75 hertz με διακοπές 5 λεπτών για ένα χρονικό διάστημα 30 λεπτών κατά τη διάρκεια του ύπνου nREM.
Το ρεύμα που παρέρχονταν ταίριαζε με την φυσική συχνότητα των κυμάτων που παράγονται στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του ύπνου nREM και αυτή η συχνότητα ήταν αρκετά χαμηλή έτσι ώστε να μην ενοχλεί τους εθελοντές κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Κάποιες άλλες νύχτες οι επιστήμονες άλλαξαν τη ροή του ρεύματος ενώ παρείχαν ρεύμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου REM. Κάποιες φορές για λόγους ελέγχου δεν παρείχαν καθόλου ρεύμα.
Μετά από μια νύχτα ύπνου κάθε εθελοντής καλούνταν να θυμηθεί όλα αυτά που είχε μάθει την προηγούμενη μέρα. Οι φοιτητές έδιναν καλύτερες απαντήσεις όταν την προηγούμενη νύχτα τους είχε παρασχεθεί ρεύμα συχνότητας 75 hertz κατά τη διάρκεια του nREM ύπνου.
Η πρόοδος μονάχα 8% παρατηρήθηκε μόνο σε περιπτώσεις μάθησης λέξεων κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι υπάρχει μια σχέση μεταξύ του ύπνου nREM και στη επεξηγηματική μνήμη.
Ο Born αναφέρει: «Νομίζω ότι αυτό είναι ένα πολύ καλό δείγμα το οποίο μας κάνει να πιστεύουμε ότι επηρεάσαμε τη φυσιολογική διαδικασία των εγκεφαλικών λειτουργιών. Αυτή η λειτουργία διεγείρει τον εγκέφαλο και ανακαλεί τις αναμνήσεις».
Ο Born λέει ότι παρότι η πρόοδος που παρατηρήθηκε ήταν μικρή, το γεγονός του ότι το πείραμα που εφαρμόστηκε σε εθελοντές υψηλού επιπέδου, φοιτητές ιατρικής οι οποίοι είναι συνηθισμένοι να απομνημονεύουν πολλές πληροφορίες, δείχνει ότι έγινε μια πολύ μεγάλη πρόοδος.
Ο Terry Sejnowski, καθηγητής και επικεφαλής του εργαστηρίου υπολογιστικής Νευροβιολογίας, στο ινστιτούτο Salk Βιολογικών επιστημών, έχει επίσης μελετήσει τον ρόλο του ύπνου στην μνήμη. Ο Sejnowski θεωρεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας του Born αποτελούν μια πολύ σημαντική πρόοδο στην μελέτη της μνήμης.
Ο Sejnowski αναφέρει: «Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει μονάχα ότι η βελτίωση της μνήμης σχετίζεται με τα κύματα που παράγονται στο εγκέφαλο αλλά μονάχα για είδη μνήμης που αφορούν την κινησιολογία. Αυτή μελέτη υποδεικνύει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ του ύπνου και της μνήμης και μπορεί να οδηγήσει σε μελέτες που να αφορούν την βελτίωση της μνήμης».
Ο Born συμφωνεί με αυτό και πιστεύει ότι κάποια μέρα η ηλεκτρική διέγερση κατά τη διάρκεια του ύπνου μπορεί να είναι ένας πιθανός τρόπος θεραπείας προβλημάτων απώλειας της μνήμης.
Κάποιοι άλλοι όμως, όπως ο Jerome Siegel είναι αρκετά δύσπιστο σχετικά με τη σχέση της μνήμης με τον ύπνο. Ο Siegel, ένας ψυχίατρος από το πανεπιστήμιο της Καλιφορνίας του Λος Άντζελες και επικεφαλής του κέντρου έρευνας του ύπνου λέει ότι ο ύπνος μπορεί να επηρεάζει τη μνήμη αλλά όχι σε σημαντικό βαθμό.
Προειδοποιεί ότι υπάρχει ο κίνδυνος να παρερμηνευθούν δεδομένα ενώ γίνεται προσπάθεια να βρεθεί κάτι που πραγματικά επηρεάζει τη μνήμη.
Ο Siegel συνεχίζει λέγοντας: «Θα πρέπει κάποιος να αναρωτηθεί για το εύρος από το οποίο λαμβάνονται τα αποτελέσματα επειδή υπολογίζονται αρκετοί παράμετροι. Έπειτα υπάρχει και το θέμα της εκτέλεσης των λειτουργιών. Όταν ο ύπνος είναι βαθύς η λειτουργικότητα του εγκεφάλου είναι καλύτερη, αυτό δεν σχετίζεται με τη μνήμη».
Στο μέλλον ο Born σκοπεύει να παραβλέψει κάποιες μεταβλητές από τα αρχικά του πειράματα εξετάζοντας τα αποτελέσματα συγκεκριμένων ρευμάτων και θα μελετήσει την επίδραση που μπορεί να έχουν αυτά εάν εφαρμόζονται σε διαφορετικά ποσοστά.
Ο Born αναφέρει: «Σκεφτόμαστε επίσης να μελετήσουμε εάν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ηλεκτρικό ρεύμα όχι μόνο για να ενδυναμώσουμε την φάση του nREM ύπνου αλλά και για να δούμε εάν μπορούμε για παράδειγμα να μετατρέψουμε τη κατάσταση που βρίσκεται ο εγκέφαλος όταν περπατά με αυτή που βρίσκεται όταν το άτομο κοιμάται, το οποίο τώρα φαίνεται να είναι ένα μακρινό όνειρο - το όνειρο του ερευνητή.
Εξεταστική περίοδος: διατροφή για επιτυχία δίχως δάκρυα
Αυτή η εοχή είναι περίοδος εξετάσεων τόσο για τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου, όσο και για τους υποψήφιους των Πανελλήνιων εξετάσεων αλλά και τους φοιτητές. Έχει αποδειχθεί ότι η σωστά σχεδιασμένη διατροφή, αποτελεί φυσικό ‘ντοπάρισμα’ για τους υποψήφιους. Ποιο διατροφικό σχήμα συνιστάται για μέγιστη απόδοση στο διάβασμα;
- Προτιμήστε τα αδρά επεξεργασμένα δημητριακά σαν βάση των γευμάτων, καθώς απελευθερώνουν σταδιακά ενέργεια και περιορίζουν την κόπωση. Καλές πηγές είναι τα κουάκερ, τα μούσλι, το πολύσπορο ψωμί και τα ολικής άλεσης δημητριακά
- Αποφύγετε τα μεγάλα, λιπαρά και δύσπεπτα γεύματα. Οι λιπαρές τροφές καθυστερούν στην έξοδό τους από το στομάχι και έτσι επιμηκύνουν την πέψη και μειώνουν τη δυνατότητα συγκέντρωσης. Φροντίστε τα επίπεδα ενυδάτωσης. Η καλή ενυδάτωση εξασφαλίζει λιγότερη κόπωση, καλύτερη συγκέντρωση και, μέσα στο καλοκαίρι, καλύτερη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος. Προσοχή όμως: αποφύγετε τα υγρά που περιέχουν ζάχαρη (χυμοί, αναψυκτικά, κακάο), καθώς οδηγούν σε απότομη πτώση το σάκχαρο στο αίμα μετά την κατανάλωση, πράγμα που οδηγεί σε απότομο αίσθημα κόπωσης και μειωμένη συγκέντρωση. Επίσης, εάν δεν είστε συνηθισμένοι σε κατανάλωση καφεΐνης, αποφύγετε τα αναψυκτικά τύπου κόλα και τονωτικά με καφεΐνη, καθώς μπορεί να απορυθμίσουν τα ωράρια του ύπνου σας.
- Ανανεώνετε τα επίπεδα γλυκόζης στον εγκέφαλο, προσφέροντας σνακ ενδιάμεσα στα γεύματα. Τα σνακ είναι καλό να αποτελούνται είτε από φρούτα (που μέσω της βιταμίνης C τονώνουν τον εγκέφαλο και μέσω του συμπλέγματος βιταμίνης Β απελευθερώνουν γλυκόζη από τους υδατάνθρακες), ανάλατους ξηρούς καρπούς (πλούσιο σε απαραίτητα λιπαρά οξέα που δρουν σαν αντιοξειδωτικά) ή δημητριακά ολικής άλεσης
- Καθώς πολλοί έφηβοι αλλά και φοιτητές έχουν κακή διατροφή, συχνά παρουσιάζουν σιδηροπενική αναιμία. Φροντίστε στα γεύματα να υπάρχει μια καλή πηγή πρωτεΐνης και σιδήρου για να μειωθεί το αίσθημα κόπωσης αλλά και να βελτιωθεί η οξυγόνωση των εγκεφαλικών κυττάρων
- Περιορίστε τη ζάχαρη γιατί μας προσφέρει ‘κενές’ θερμίδες, ενώ αυξάνει και αμέσως μετά μειώνει απότομα τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα
- Μπορεί η εξεταστική να είναι πριν το καλοκαίρι, δεν είναι όμως η κατάλληλη περίοδος να ξεκινήσετε ένα αυστηρό διατροφικό σχήμα υπό τη μορφή δίαιτας, ειδικά εάν δεν σας παρακολουθεί κάποιος ειδικός. Περιορίστε τις παχυντικές τροφές στα γεύματα και αποφύγετε να τσιμπολογάτε από άγχος και ανία
Πρακτικά, πώς μεταφράζονται τα παραπάνω σε συστάσεις για υγιεινά γεύματα:
- καταναλώνετε πάντα ένα καλό πρωινό. Αυτοί που καταναλώνουν πρωινό έχουν μεγαλύτερη απόδοση, καλύτερη συγκέντρωση και ευκολότερη απομνημόνευση. Φροντίστε το πρωινό σας να έχει 1 μερίδα γαλακτοκομικών (γάλα ή γιαούρτι), μια μερίδα δημητριακά ή πολύσπορο ψωμί, ένα φρούτο και αν θέλετε ένα αβγό ή λίγο τυρί. Αποφύγετε τα πολύ λιπαρά πρωινά, όπως π.χ. τυρόπιτα, κρουασάν κλπ
- κατά τη διάρκεια των εξετάσεων προσπαθήστε να καταναλώνετε τα 3 βασικά γεύματα: πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό. Το μεσημεριανό και το βραδινό είναι καλό να συνοδεύονται από μια σαλάτα εποχής και να περιέχουν 3-4 φορές την εβδομάδα καλής ποιότητας πρωτεΐνες όπως είναι το άπαχο κρέας, τα λιπαρά ψάρια, τα πουλερικά και τα όσπρια. Αποφύγετε τα τηγανητά, το πολύ λάδι και κρέμες γάλακτος στο μαγείρεμα. Μαγειρέψτε τα φαγητά σας στο φούρνο, στην κατσαρόλα με λίγο λάδι, στο γκριλ ή στη χύτρα και αποφύγετε το τηγάνι
- ενδιάμεσα στα γεύματα χρειάζεται να καταναλώνετε σνακ. Είτε είστε στο σπίτι είτε όχι, φροντίστε να υπάρχουν διαθέσιμα υγιεινά σνακ όπως παστέλι, φρουτοσαλάτα, γιαούρτι με μέλι ή με φρούτα, γρανίτα παγωτό, δημητριακά και bars πρωινού, μικρά σάντουιτς, ανάλατοι ξηροί καρποί
- αποφύγετε να αγοράσετε έτοιμα σνακ τύπου πατατάκια/ γαριδάκια, παγωτά, κρουασάν, σοκολατοειδή κλπ για το σπίτι, καθώς τα περισσότερα υστερούν σε θρεπτικά συστατικά και είναι πλούσια σε θερμίδες
- προσπαθήστε να τρώτε σε τραπέζι και να αφιερώνετε κάποιο χρόνο στο φαγητό. Με αυτό τον τρόπο ξεκουράζεστε λίγο από το διάβασμα, ενώ τρώτε πιο συνειδητά. Έτσι, αποφεύγετε το συνεχές τσιμπολόγημα από άγχος ή ανία
- πριν την εξέταση είναι καλό να καταναλώσετε με το πρωινό μια μικρή ποσότητα σοκολάτας (μέχρι 30γρ), που βελτιώνει τη συγκέντρωση και περιέχει άφθονα αντιοξειδωτικά
Τέλος, είναι σημαντικό να κάνετε κάποια ήπιας μορφής άσκηση για να μειώνεται το άγχος και να βελτιώνεται η ποιότητα του ύπνου.
Καλή επιτυχία και καλά αποτελέσματα!
Ανακτήθηκε από http://www.iatronet.gr
Ασανσέρ που προκαλεί δέος | OnVideo.gr
Κάντε μια βόλτα με το Bailong Sightseeing Elevator, ένα ασανσερ προσκολλημένο σε βράχο που μπορεί να σας μεταφέρει μέχρι και σε 326 μέτρα ύψος, προσφέροντας μαγική θέα.
Ένα έτος σε 90 δευτερόλεπτα | OnVideo.gr
Ένα ολόκληρο έτος μέσα σε 90 δευτερόλεπτα, σε ένα εντυπωσιακό βιντεάκι!
[vodpod id=Groupvideo.5417342&w=425&h=350&fv=%26rel%3D0%26border%3D0%26]
more about "Ένα έτος σε 90 δευτερόλεπτα | OnVideo.gr", posted with vodpod
Ο νέος είναι ωραίος, ο παλιός όμως.. σοφός!
Οι γηραιότεροι είναι όντως σοφότεροι κι είναι πλέον και επιστημονικά αποδεδειγμένο! Μία νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που αποτελούσε μία μάλλον εμπειρικά διαχρονική διαπίστωση, ότι δηλαδή οι πιο ηλικιωμένοι άνθρωποι μαθαίνουν να αποδέχονται τις συνεχείς αλλαγές στη ζωή και μπορούν να τα βγάζουν πέρα καλύτερα με τις συγκρούσεις, όντας πιο συναινετικοί από τους νέους, που τείνουν να επιδεινώνουν τα πράγματα με την επιθετική στάση τους.
Η έρευνα, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας Ρίτσαρντ Νίσμπετ του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι οι γηραιότεροι είναι πιο ικανοί σε σχέση με τους νέους ή ακόμα και από τους μεσήλικες, να αναγνωρίσουν ότι οι αξίες και οι απόψεις των ανθρώπων διαφέρουν.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι ηλικιωμένοι αναζητούν ευκολότερα ένα συμβιβασμό και είναι πιο πρόθυμοι να μπουν στη θέση του άλλου.
Πρόκειται για μια σοφία που δεν έχει να κάνει τόσο με το πόσες πληροφορίες έχει αποκτήσει κάποιος στη ζωή του, πόση τυπική μόρφωση και πόσες επαγγελματικές ικανότητες έχει, αλλά για μία σοφία, πολύτιμη σε μια κοινωνία, που μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση διαφόρων κοινωνικών προβλημάτων.
Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές έδωσαν στους συμμετέχοντες, που ήταν χωρισμένοι σε ηλικιακές ομάδες (25-40 ετών, 41-59 και άνω των 60 ετών), να αξιολογήσουν διάφορες υποθετικές καταστάσεις, που μπορούν να συμβούν σε μια χώρα, π.χ. συγκρούσεις μεταξύ του πληθυσμού λόγω της μαζικής μετανάστευσης κατοίκων από άλλη χώρα.
Οι απαντήσεις αξιολογήθηκαν από πολλούς ακαδημαϊκούς, ψυχολόγους, κληρικούς κ.α., που δεν ήξεραν από ποιας ηλικίας άτομα προέρχονταν οι απαντήσεις και οι συμβουλές για το ξεπέρασμα της κρίσης στην υποθετική χώρα.
Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από το βαθμό στον οποίο οι απαντήσεις των πιο ηλικιωμένων υπερτερούσαν στη βαθμολογία που πήραν από τους τρίτους αξιολογητές, σε σχέση με τις απαντήσεις των πιο νέων.
Ανακτήθηκε από http://www.cosmo.gr
"Γυναικοκρατία" στον Ισημερινό
Ότι η αναλογία γέννησης αγοριών και κοριτσιών ποικίλει ανάλογα με την περιοχή του πλανήτη, οι ειδικοί το γνώριζαν ήδη. Μία νέα έρευνα ήρθε να προσθέσει σ’ αυτήν την εξακριβωμένη διαπίστωση, ότι οι κάτοικοι των τροπικών περιοχών, γεννούν περισσότερα κορίτσια συγκριτικά με αυτούς που μένουν σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα ερευνήτρια Dr Kristen Navara στο Biology Letters, αυτό μπορεί να οφείλεται στο υψηλότερες θερμοκρασίες ή στις μεγαλύτερες μέρες.
Η ίδια υποστηρίζει ότι το κλίμα μπορεί να διαφοροποιεί τη συχνότητα των αποβολών και την ποιότητα του σπέρματος, ενώ είναι πιθανό να εξηγείται από κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα στην ύπαρξη περισσότερων γυναικών κοντά στον ισημερινό.
Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι το γεωγραφικό πλάτος μπορεί να παίζει ρόλο. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πιθανότητες αυξάνονται υπέρ των αγοριών όσο κατευθύνεται κανείς προς τον Νότο – τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο είναι δύσκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων όταν διερευνώνται απομονωμένες περιοχές, εξαιτίας της μεγάλης ευρύτητας των διακυμάνσεων στον πολιτισμό, την κοινωνία και την οικονομία.
Η Dr Navara από το Πανεπιστήμιο της Γεωργίας μελέτησε την αναλογία των δύο φύλων σε 202 χώρες κατά τη διάρκεια μίας 10ετίας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των εθνών και των ηπείρων.
Σύμφωνα με τα ευρήματά της, κατά μέσο όρο παγκοσμίως, γεννιούνται λίγο περισσότερα αγόρια απ’ ό,τι κορίτσια, με 106 άντρες να αντιστοιχούν σε 100 γυναίκες. «Η μόνη χώρα στον κόσμο που γεννά περισσότερα θηλυκά απ’ ό,τι αρσενικά είναι η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία», διαπιστώνει η καθηγήτρια.
Στην έρευνά της, η Dr Navara βρήκε ότι τα κράτη γύρω από τον ισημερινό γεννούν σημαντικά μικρότερο ποσοστό αγοριών ετησίως, σε σύγκριση με τις χώρες που βρίσκονται σε εύκρατα και υποαρκτικά γεωγραφικά πλάτη: 51,1% και 51,3% αντιστοίχως.
Σύμφωνα με τον Dr Bill James από το University College του Λονδίνου, ειδικό στη μελέτη των δύο φύλων, αν και οι διαφορές που εντοπίστηκαν είναι στατιστικά σημαντικές, δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο όσο άλλοι παράγοντες που έχουν σχετιστεί με τα ποσοστά γέννησης ανά φύλο.
«Γενικά, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, έχουν την τάση να γεννούν περισσότερα κορίτσια απ’ ό,τι αγόρια, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που φέρουν τον ιό της ηπατίτιδας Β, έχουν περισσότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν αγόρι», υπογράμμισε ο ίδιος.
Ανακτήθηκε από http://www.cosmo.gr
// <![CDATA[// <![CDATA[
if (typeof Adman === 'undefined' || /MSIE [456]/.test(navigator['appVersion']))document.write ('');var now=parseInt((new Date()).getTime());if (!window.admantpid) window.admantpid = now;var rnd=Math.floor(Math.random()*900000)+100,cdp=screen.width+"x"+screen.height+"x"+(navigator.appName=="Netscape"?screen.pixelDepth:screen.colorDepth),burst="?"+rnd+":="+window.admantpid +"@"+cdp+"?";document.write("");document.write("");
// ]]>
Ο εγκέφαλός μας αδυνατεί να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα
Η ανικανότητα του ανθρώπου, τόσο του άνδρα, όσο και της γυναίκας, να ασχοληθεί με περισσότερα από δύο πράγματα τη φορά, οφείλεται στο γεγονός ότι διαθέτει μόνο δύο ημισφαίρια, σύμφωνα με μια νέα έρευνα γάλλων νευροεπιστημόνων.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι όταν ο εγκέφαλος επιχειρεί να καταπιαστεί με πάνω από ένα πράγμα, τότε κάθε ήμισυ του εγκεφάλου διαχωρίζεται, εστιάζεται σε μια μόνο «δουλειά» και καταφέρνει να εκτελεί τις παράλληλες εργασίες με αυτό τον διχασμό. Όμως η προσθήκη ενός τρίτου πράγματος δημιουργεί προβλήματα στον εγκέφαλο, δηλαδή η «κατανομή εργασίας» έχει εγγενή όρια, πράγμα που εξηγεί γιατί δυσκολευόμαστε να είμαστε «πολυδιάστατα» όντα την ίδια στιγμή.
Οι γάλλοι ερευνητές θεωρούν ότι η έρευνά τους επίσης μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς σε ανορθολογικές αποφάσεις, όταν έχουν να επιλέξουν από μια μακρά λίστα πραγμάτων.
Σύμφωνα με τον Κεσλέν, «μπορούμε να μαγειρέψουμε και ταυτόχρονα να μιλάμε στο τηλέφωνο, αλλά δεν μπορούμε πραγματικά να κάνουμε και ένα τρίτο πράγμα, όπως π.χ. να διαβάσουμε εφημερίδα, γιατί όταν έχουμε τρία ή περισσότερα πράγματα, ο εγκέφαλός μας αδυνατεί να τα εκτελέσει σωστά».
Οι γάλλοι ερευνητές, με τη βοήθεια απεικονιστικής τεχνικής (λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας), παρακολούθησαν τους εγκεφάλους 32 εθελοντών (16 ανδρών και 16 γυναικών), ηλικίας 19-32 ετών, που κλήθηκαν να εκτελέσουν διάφορα καθήκοντα. Όταν οι εθελοντές έκαναν ένα πράγμα τη φορά, μόλις το ολοκλήρωναν, μια συγκεκριμένη περιοχή στον μετωπιαίο λοβό ενεργοποιείτο, όταν όμως οι εθελοντές εκτελούσαν δύο καθήκοντα παράλληλα, τότε τα δύο ημισφαίρια χώριζαν τις «δουλειές» και το καθένα αναλάμβανε μια ξεχωριστή εργασία.
Ο εγκέφαλος μπορούσε να ελέγχει ταυτόχρονα και τις δύο παράλληλες δραστηριότητες, όμως μόλις προστίθετο μια τρίτη, τότε ο εγκέφαλος άρχιζε να αδυνατεί να τα βγάλει πέρα, γιατί δεν διαθέτει…τρίτο ημισφαίριο για να αναθέσει την τρίτη εργασία. Για το λόγο αυτό, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άνθρωποι δυσκολεύονται γενικότερα να διαλέξουν κάτι ή να πάρουν μια απόφαση, όταν οι επιλογές που αντιμετωπίζουν, ξεπερνούν τις δύο σε αριθμό, με συνέπεια συχνά να παίρνουν ανορθολογικές αποφάσεις.
Υπάρχουν πάντως νευροεπιστήμονες, όπως ο Σκοτ Χιούτελ του πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ, οι οποίοι δεν πείθονται ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει τέτοιο όριο. Όπως είπε, «όλα εξαρτώνται από το είδος της τρίτης δραστηριότητας και από το κατά πόσο αυτή υποστηρίζεται από άλλα τμήματα του εγκεφάλου».
Ανακτήθηκε από http://www.protothema.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)